Videospiele aus Deutschland

Στους Γερμανούς και στις Γερμανίδες αρέσει να παίζουν παιχνίδια. Το 53% του πληθυσμού άνω των 16 ετών παίζουν τακτικά βιντεοπαιχνίδια. Με τζίρο που αγγίζει τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ, ο κλάδος του gaming είναι πλέον ένας σημαντικός οικονομικός τομέας. Ποια παιχνίδια είναι γερμανικής παραγωγής, όμως; Και τι τα κάνει «κατεξοχήν γερμανικά»;
 

Marcus Richter

Στην αρχή, όλα κυλάνε σε χαλαρούς ρυθμούς: Μικροί τεχνίτες σε κάποιο μεσαιωνικό χωριό πηγαινοέρχονται στο κοντινό δάσος για να φέρουν ξύλα στο τοπικό πριονιστήριο. Παραδίπλα, ανοίγει ένα λατομείο, ενώ στο γειτονικό λιβάδι χτίζεται ένα αγρόκτημα. Αργότερα, προστίθενται γυναίκες και άνδρες από ποικίλα χειρωνακτικά επαγγέλματα: σιδεράδες, λιναράδες κ.ά. Έτσι, λίγες ώρες παιχνιδιού αργότερα, εκεί όπου υπήρχε ένα καταπράσινο βοσκοτόπι, έχει δημιουργηθεί μια μικρή πόλη που σφύζει από ζωή και κίνηση.

Αυτό είναι το σενάριο που θα βρει κανείς στο γερμανικό βιντεοπαιχνίδι Pioneers of Pagonia [«Οι πιονιέροι της Παγονίας»]. Συνεχίζει την παράδοση των παιχνιδιών που ξεκίνησε με τη σειρά Siedler, «Άποικοι», και πλέον χαίρει μεγάλης δημοτικότητας. Τα παιχνίδια αυτά ανήκουν στο είδος «προσομοίωση οικοδόμησης πόλης». Σε αυτά, οι παίκτες/-ριες πρέπει να χτίσουν μια πόλη και να διαχειριστούν πρώτες ύλες αλλά και μονάδες παραγωγής. Ο Volker Wertich είναι ο δημιουργός του πρώτου παιχνιδιού της σειράς «Siedler» και αυτός που εμπνεύστηκε το παιχνίδι «Pioneers of Pagonia». Ο Γερμανός σχεδιαστής βιντεοπαιχνιδιών πιστεύει ότι τα παιχνίδια προσομοίωσης οικοδόμησης πόλης δεν είναι κατεξοχήν γερμανικά, αλλά αποτελούν διεθνές φαινόμενο.

Ωστόσο, στο «Pioneers» υπάρχουν τυπικά γερμανικά γνωρίσματα: Για παράδειγμα, η αναφορά στον Μεσαίωνα και ο τρόπος που παρουσιάζονται οι χειρωνακτικές τέχνες. «Τα υλικά που παρουσιάζονται στο παιχνίδι μπορούμε εύκολα να τα φανταστούμε. Τα επαγγέλματα μάς είναι όλα γνωστά. Γενικά, μας είναι όλα πολύ οικεία πράγματα», λέει ο Wertich. Βιωματικός μεσαιωνικός ρομαντισμός σε video game, θα λέγαμε.

Από τους πίνακες στη μετάδοση γνώσης

«Κατεξοχήν γερμανικά» θεωρεί ο Volker Wertich πιο πολύ τα παλιότερα βιντεοπαιχνίδια: «Προπαντός, υπήρχε ένα μεγάλο κύμα “μανατζερίστικων” παιχνιδιών, τα οποία εν μέρει ήταν φορτωμένα με αριθμούς κι είχαν ένα σωρό ταμπέλες και νούμερα. Αυτά γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στη Γερμανία, όχι και όμως στον υπόλοιπο κόσμο, νομίζω».

Σε μια προσεκτικότερη ματιά ίχνη αυτής της κληρονομιάς εντοπίζονται και στο «Pioneers». Ο κόσμος του παιχνιδιού φαίνεται χαλαρός, ακόμα και ρομαντικός – αλλά οι σύνθετες αλυσίδες πρώτων υλών, εμπορευμάτων και παραγωγής απαιτούν διαχείριση. Αυτός ακριβώς ο συνδυασμός ενθουσιάζει τους οπαδούς του και είναι ίσως «κατεξοχήν γερμανικός».

Ένα κορυφαίο γερμανικό παιχνίδι από μια άλλη κατηγορία είναι το «Through the Darkest of Times» [«Μέσα από τα πιο σκοτεινά χρόνια»]. Εδώ πρόκειται για την ιστορία ανθρώπων που έκαναν αντίσταση την περίοδο του εθνικοσοσιαλισμού. Ναι μεν οι χαρακτήρες του παιχνιδιού και η πλοκή είναι προϊόν μυθοπλασίας, αλλά το παιχνίδι καταφέρνει να μεταδώσει γνώσεις για την περίοδο αυτή και την κατάσταση που βίωναν οι άνθρωποι οι οποίοι αντιστάθηκαν. Δεν είναι απλά ένα κοινό παιχνίδι στρατηγικής, αλλά ανήκει στα λεγόμενα «σοβαρά παιχνίδια» (Serious Game). Ένα παιχνίδι με επιμορφωτικές αξιώσεις για τη ναζιστική περίοδο, ωστόσο, δεν είναι κατ’ ανάγκη «κατεξοχήν γερμανικό», λέει ο Jörg Friedrich, που σχεδίασε το παιχνίδι. Ανάλογες αξιώσεις παρουσιάζουν παιχνίδια που έχουν δημιουργηθεί σε όλο τον κόσμο – όπως στη Νορβηγία ή την Τσεχία. Κατεξοχήν γερμανική αξίωση είναι πολύ περισσότερο ότι τα παιχνίδια δεν πρέπει μόνο να ψυχαγωγούν αλλά και να μεταδίδουν γνώσεις. Όταν κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο παιχνίδι, το 2020, υπήρξε έντονη συζήτηση γύρω από το θέμα, κάτι που σύμφωνα με τον Friedrich μπορεί κάλλιστα να συνέβαλε στην επιτυχία του.

Παρ’ όλα αυτά, το «Through The Darkest of Times» δεν είναι μόνο ένα «σοβαρό παιχνίδι». Αφηγείται με συγκινητικό τρόπο την ιστορία μιας ομάδας αντίστασης ενώ ζητά από τους παίκτες/τις παίκτριες να πάρουν και στρατηγικές αποφάσεις. Όσο αλλάζουν οι πίστες, υπάρχουν όλο και λιγότεροι πόροι για τους ανθρώπους της αντίστασης, άρα χρειάζεται μια σωστή διαχείριση. Στο παιχνίδι, οι χαρακτήρες έχουν πόντους ζωής και συγκεκριμένες ικανότητες, όπως είναι η πειθώ ή η δύναμη. Ο παίκτης/η παίκτρια καλείται να κάνει ορθή χρήση των ικανοτήτων αυτών λαμβάνοντας υπόψη την επικινδυνότητα των επερχόμενων αποστολών.

«Ένα είδος που με επηρέασε πολύ ήταν οι γερμανικές οικονομικές προσομοιώσεις, και το “Through the Darkest of Times“ έχει ένα τέτοιο στοιχείο, τον κύκλο δηλαδή μιας οικονομικής προσομοίωσης» λέει ο Jörg Friedrich. «Προβαίνω σε συγκεκριμένες κινήσεις, δίνω οδηγίες και μία πίστα αργότερα μαθαίνω το αποτέλεσμα των πράξεών μου».

Επομένως, η αγάπη προς τις διαδικασίες διαχείρισης είναι ο κοινός γερμανικός παρονομαστής τόσο στο «Pioneers of Pagonia» όσο και στο «Through the Darkest of Times». Ωστόσο, πρέπει να επισημάνουμε ότι ο «παρονομαστής» αυτός δεν είναι άμεσα ορατός και ότι αποκαλύπτεται μόνο σε μια πιο ενδελεχή εξέταση.

Παιχνίδι δράσης αλά γερμανικά
Παράλληλα με αυτά τα εξαιρετικά παιχνίδια, η γερμανική gaming σκηνή έχει να προσφέρει και άλλα, μεταξύ των οποίων το Atlas Fallen [«Οι παγίδες του Άτλαντα»]. Είναι ένα από κάθε άποψη διαφορετικό παιχνίδι δράσης και ρόλων σε σύγκριση με τα δύο προαναφερθέντα. Πρώτα απ’ όλα επειδή πρόκειται για μεγαλύτερη παραγωγή. Το «Atlas Fallen» είναι ένα μεγάλο ταξίδι μέσα από έναν επιβλητικό κόσμο με γρήγορες μάχες, το οποίο απαιτεί στρατηγικές ικανότητες από τους παίκτες και τις παίκτριες, αλλά τους επιτρέπει ταυτόχρονα να εξερευνήσουν αυτόνομα ένα τοπίο με πολλές εναλλαγές.

Από αυτή την άποψη, το «Atlas Fallen» είναι σίγουρα ένας κορυφαίος τίτλος από τη Γερμανία. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί να συναγωνιστεί σε μέγεθος παραγωγής τα μεγάλα διεθνή blockbuster. Το «Atlas Fallen» τοποθετείται στην κατηγορία των AA games, ενώ οι γίγαντες του είδους, όπως το «Elden Ring» ή το «Horizon», σε εκείνη των AAA games.
  Ακόμη και αυτό το στοιχείο είναι, υπό μία έννοια, «κατεξοχήν γερμανικό», θα λέγαμε. Η Γερμανία δεν φαίνεται (ακόμα) έτοιμη να μπει στο πάνθεον των ΑΑΑ blockbuster. Η δύναμη και η δημιουργικότητα της γερμανικής βιομηχανίας βιντεοπαιχνιδιών αναδεικνύονται σε παιχνίδια όπως αυτά που παρουσιάσαμε εδώ. Σε τίτλους δηλαδή μικρότερων ανεξάρτητων ομάδων ή μεσαίου μεγέθους εταιρειών και στις θαρραλέες ιστορίες τους ή στο δουλεμένο μέχρι τελειότητας gameplay.

Για να μπει στην κούρσα των πολύ μεγάλων τίτλων της κατηγορίας ΑΑΑ και ταυτόχρονα να προσφέρει ένα σίγουρο μέλλον στα μικρότερα στούντιο, η Γερμανία θα έπρεπε να αυξήσει τη χρηματοδότηση της gaming σκηνής της. Τότε σίγουρα θα ανοίγονταν νέοι ορίζοντες και πεδία που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε «κατεξοχήν γερμανικά».


© Media CONVENTION Berlin 2016 / Foto: Ulf Büschleb Marcus Richter


Το 2006, ο Marcus Richter χρειάστηκε πρώτη φορά να μιλήσει σε ένα μικρόφωνο και έκτοτε δεν το ξανάφησε. Σήμερα, τον συναντάμε στο ραδιόφωνο, επί σκηνής και στο Διαδίκτυο. Κύριο πεδίο ενδιαφερόντων του είναι ο ψηφιακός μετασχηματισμός και οι επιπτώσεις του στην κοινωνία.



  Οκτώβριος 2024