Duisburg-Marxloh
De bruiloftsmijl: diademen en dromen
De Weseler Straße in Duisburg-Marxloh staat bekend als de ‘bruiloftsmijl’: nergens anders in Duitsland vind je op zo’n klein oppervlak zoveel bruidsmodezaken, zoveel etalages vol bruidskleding, smokings, ringen en bruidstaarten. En daartussen: supermarkten, grillrestaurants en baklavabakkerijen. Er is altijd leven in de brouwerij. De Weseler Straße is ook de hoofdstraat van Marxloh, dat met het stigma ‘probleemwijk’ kampt. De mensen die hier winkelen, wonen en werken, wordt meestal alleen naar de problemen gevraagd en veel te weinig naar het leven in de buurt.
-
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Mahircan Küccük, Hobi Collection, bruidegoms- en herenkostuums, Weseler Straße 15
Op zijn zevende wist Mahircan al hoe je een stropdas strikt. Hier, in de winkel van zijn vader, is hij opgegroeid tussen kledingrekken vol pakken en etalagepoppen in smoking. In 2011 heeft hij op zijn twintigste de winkel overgenomen. ‘Mode zit me in het bloed.’ De klanten komen uit heel Europa. België, Nederland, Engeland. Meestal ziet Mahircan in één oogopslag wat iemand staat: kleur, snit, maat. Hoe weet hij welk pak het juiste is? ‘Als ik een schittering in iemands ogen zie, weet ik dat ik goed zit.’ -
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Aylin Küccük, Melisam Brautmoden, Kaiser-Wilhelm-Straße 304
Mahircans zus Aylin, 22 jaar, is bedrijfsleidster in de bruidsmodezaak van haar vader, direct om de hoek. ‘Andere kinderen willen alleen het geld van hun ouders, ze willen uitgaan in plaats van mee te helpen. Zo zijn wij niet,’ zegt ze. Aylin, Mahircan en hun jongere zus wonen bij hun ouders. Zondag is gezinsdag, dan is er tijd om bij te praten. Volgens Aylin is het lastiger om bruiden te adviseren dan bruidegoms: bruiden hebben meer tijd nodig om te beslissen. Eén keer heeft ze een klant in twintig minuten de perfecte bruidsjurk en jurk voor het feest de avond ervoor verkocht. ‘Dat was een wonder.’ Daar hebben ze die zondag lang over nagepraat. -
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Mustafa Yilmaz, supermarkt in de Weseler Straße 50
‘Wat spreek je goed Duits,’ is een van de ergste opmerkingen voor Mustafa. Meestal antwoordt hij: ‘U doet het ook lang niet slecht’. Zijn ouders komen uit Turkije, zelf is hij in Duitsland geboren, heeft er de middelbare school doorlopen en bedrijfskunde gestudeerd. ‘Maar zolang ik mijn wortels niet loslaat, word ik als vreemdeling gezien,’ zegt hij. Vroeger verzette hij zich daartegen. Nu denkt hij erover met vrouw en kind naar Turkije te verhuizen. Het gezin woont in de buurt van Düsseldorf; Mustafa springt alleen bij in de supermarkt van zijn schoonouders in de Weseler Straße. Het is zijn wereld niet. Hij heeft het gevoel dat zijn Duits slechter wordt naarmate hij hier langer werkt. -
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Kenan Özen, Fotostudio Özman, Weseler Straße 35
De dames hebben het laatste woord, zegt Kenan. De heren willen het snel en vooral niet te ingewikkeld. Vrouwen willen prinses zijn. Als bruiloftsfotograaf moet hij het beiden naar de zin maken. Perfecte belichting, perfecte kleuren, perfecte pose, perfect moment. Bij elke opdracht is er volgens hem altijd minstens één foto waarop alles klopt. Wat altijd werkt? ‘Als ze elkaar aankijken en glimlachen, dan weet je: dit wordt een goede foto.’ Met een beetje geluk blijft het dan niet bij foto’s van de verloving en bruiloft, maar volgen later de kinderen, hun eerste schooldag, het gezin. En dan weer een verloving. -
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Hatice Tufan en Cem Sen voor een juwelier in de Weseler Straße, op de hoek van de Grillostraße
Cem en Hatice willen trouwen. Vandaag hebben ze bij het Turkse consulaat de papieren voor de burgerlijke stand aangevraagd. Misschien kopen ze hun trouwringen hier; bij landgenoten kun je beter afdingen, zegt Cem lachend. Het moeten bescheiden ringen zijn, van zilver. Het feest daarentegen zal minder bescheiden worden: voor de verloving rekenen ze op 800 gasten, voor de bruiloft op 1000. Hatice was verrast toen Cem zo snel om haar hand vroeg – ze zijn amper een jaar samen. Het aanzoek? Redelijk spontaan, zegt Cem. Ring gekocht, roos gekocht en op één knie gegaan. ‘En toen zei ze godzijdank ja.’ -
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Leyla Prestin en Neriman Pekgüleç, verkoopsters bij Ekol Gelinlik, Weseler Straße 66
Het gaat niet om het verkopen, zegt Neriman, verkopen kan iedereen. Het gaat erom het ideale paar samen te brengen: jurk en vrouw. ‘Een klant in een jurk die haar perfect staat, is onze beste reclame.’ Leyla is expert op het gebied van bruidskleding, Neriman richt zich op avondkleding. Laatst, zo vertelt ze, had ze een gele jurk met borduursels in de winkel, perfect voor een bepaalde klant. Maar die wilde hem eerst niet eens passen, ze was onvermurwbaar. De klant ging vervolgens koffiedrinken, kwam weer terug en trok de jurk aan. ‘En toen omhelsde ze me,’ zegt Neriman stralend.
-
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Mahircan Küccük, Hobi Collection, bruidegoms- en herenkostuums, Weseler Straße 15
Op zijn zevende wist Mahircan al hoe je een stropdas strikt. Hier, in de winkel van zijn vader, is hij opgegroeid tussen kledingrekken vol pakken en etalagepoppen in smoking. In 2011 heeft hij op zijn twintigste de winkel overgenomen. ‘Mode zit me in het bloed.’ De klanten komen uit heel Europa. België, Nederland, Engeland. Meestal ziet Mahircan in één oogopslag wat iemand staat: kleur, snit, maat. Hoe weet hij welk pak het juiste is? ‘Als ik een schittering in iemands ogen zie, weet ik dat ik goed zit.’ -
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Aylin Küccük, Melisam Brautmoden, Kaiser-Wilhelm-Straße 304
Mahircans zus Aylin, 22 jaar, is bedrijfsleidster in de bruidsmodezaak van haar vader, direct om de hoek. ‘Andere kinderen willen alleen het geld van hun ouders, ze willen uitgaan in plaats van mee te helpen. Zo zijn wij niet,’ zegt ze. Aylin, Mahircan en hun jongere zus wonen bij hun ouders. Zondag is gezinsdag, dan is er tijd om bij te praten. Volgens Aylin is het lastiger om bruiden te adviseren dan bruidegoms: bruiden hebben meer tijd nodig om te beslissen. Eén keer heeft ze een klant in twintig minuten de perfecte bruidsjurk en jurk voor het feest de avond ervoor verkocht. ‘Dat was een wonder.’ Daar hebben ze die zondag lang over nagepraat. -
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Mustafa Yilmaz, supermarkt in de Weseler Straße 50
‘Wat spreek je goed Duits,’ is een van de ergste opmerkingen voor Mustafa. Meestal antwoordt hij: ‘U doet het ook lang niet slecht’. Zijn ouders komen uit Turkije, zelf is hij in Duitsland geboren, heeft er de middelbare school doorlopen en bedrijfskunde gestudeerd. ‘Maar zolang ik mijn wortels niet loslaat, word ik als vreemdeling gezien,’ zegt hij. Vroeger verzette hij zich daartegen. Nu denkt hij erover met vrouw en kind naar Turkije te verhuizen. Het gezin woont in de buurt van Düsseldorf; Mustafa springt alleen bij in de supermarkt van zijn schoonouders in de Weseler Straße. Het is zijn wereld niet. Hij heeft het gevoel dat zijn Duits slechter wordt naarmate hij hier langer werkt. -
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Kenan Özen, Fotostudio Özman, Weseler Straße 35
De dames hebben het laatste woord, zegt Kenan. De heren willen het snel en vooral niet te ingewikkeld. Vrouwen willen prinses zijn. Als bruiloftsfotograaf moet hij het beiden naar de zin maken. Perfecte belichting, perfecte kleuren, perfecte pose, perfect moment. Bij elke opdracht is er volgens hem altijd minstens één foto waarop alles klopt. Wat altijd werkt? ‘Als ze elkaar aankijken en glimlachen, dan weet je: dit wordt een goede foto.’ Met een beetje geluk blijft het dan niet bij foto’s van de verloving en bruiloft, maar volgen later de kinderen, hun eerste schooldag, het gezin. En dan weer een verloving. -
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Hatice Tufan en Cem Sen voor een juwelier in de Weseler Straße, op de hoek van de Grillostraße
Cem en Hatice willen trouwen. Vandaag hebben ze bij het Turkse consulaat de papieren voor de burgerlijke stand aangevraagd. Misschien kopen ze hun trouwringen hier; bij landgenoten kun je beter afdingen, zegt Cem lachend. Het moeten bescheiden ringen zijn, van zilver. Het feest daarentegen zal minder bescheiden worden: voor de verloving rekenen ze op 800 gasten, voor de bruiloft op 1000. Hatice was verrast toen Cem zo snel om haar hand vroeg – ze zijn amper een jaar samen. Het aanzoek? Redelijk spontaan, zegt Cem. Ring gekocht, roos gekocht en op één knie gegaan. ‘En toen zei ze godzijdank ja.’ -
Foto: Anne-Nikolin Hagemann © Goethe-Institut
Leyla Prestin en Neriman Pekgüleç, verkoopsters bij Ekol Gelinlik, Weseler Straße 66
Het gaat niet om het verkopen, zegt Neriman, verkopen kan iedereen. Het gaat erom het ideale paar samen te brengen: jurk en vrouw. ‘Een klant in een jurk die haar perfect staat, is onze beste reclame.’ Leyla is expert op het gebied van bruidskleding, Neriman richt zich op avondkleding. Laatst, zo vertelt ze, had ze een gele jurk met borduursels in de winkel, perfect voor een bepaalde klant. Maar die wilde hem eerst niet eens passen, ze was onvermurwbaar. De klant ging vervolgens koffiedrinken, kwam weer terug en trok de jurk aan. ‘En toen omhelsde ze me,’ zegt Neriman stralend.