Farhad Showghi in gesprek met Annelie David
Wie oft muss ich in ein Zimmer gehen, um ein Zimmer zu haben? Ein Zimmer, das auch mein Sprechzimmer ist? Wie oft muss ich hinaus und von hier aus gehörig hierher zurück? Was heißt das, aus der Landschaft zum Sprechen zu kommen ...
(Die große Entfernung, 2008)
In de gedichten van de Duits-Iraanse dichter Farhad Showghi wisselen beelden en gedachten elkaar in rap tempo af alsof noch het een noch het ander zich helemaal voltrekt. De blik dwaalt tussen het bekende en het onbekende. Terugkerende motieven zijn: het raam, de deur, het lopen. Enerzijds is er uitzicht op een stad, aan de andere kant op berglandschappen. De teksten dwalen tussen deze twee polen, tussen dichtbij en ver weg: ‚gemakkelijker dan de hand glipt de grote verte uit de jaszak‘. Showghi’s originele gedichten zetten de lezer aan het denken en laten ons de dingen met nieuwe ogen zien. Het is een wereld zoals kinderen die kunnen zien of mensen die niet in alles naar zin en betekenis zoeken.
Aanmelding
© privat
Dichter/vertaalster
Annelie David gaat met Farhad Showghi in gesprek over zijn specifieke waarneming van omgeving, geest, lichaam en gevoel.
© Bianca Sistermans
Eveneens zal die middag de dichter/componiste
Rozalie Hirs haar Duitstalige poëzie voordragen en haar muziekcompositie
Bridge of Babel te horen zijn.
In het kader van de 100ste geboortedag van
Gerrit Kouwenaar, die net als Farhad Showghi tot de
hermetische dichters gerekend wordt, leest Annelie David enkele gedichten uit diens werk.
Terug
