จังหวัดเชียงใหม่ เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ทางภาคเหนือของประเทศไทย ใหญ่เป็นอันดับ 2 ของประเทศ มีประชากรราว 1.76 ล้านคน มากเป็นอันดับ 5 ของประเทศเคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรล้านนาแต่โบราณมี "คำเมือง" เป็นภาษาท้องถิ่น มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวทั้งด้านประเพณีวัฒนธรรม และมีแหล่งท่องเที่ยวจำนวนมาก โดยเริ่มวางตัวเป็นนครสร้างสรรค์ และได้รับการประกาศเป็นเมืองสร้างสรรค์ของโลกทางด้านหัตถกรรมและศิลปะพื้นบ้าน เมื่อปี พ.ศ. 2560 ปัจจุบันกำลังพิจารณาสมัครเมืองมรดกโลกจากองค์การยูเนสโก

ผังเมือง มีลักษณะเป็นคูน้ำรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสรอบล้อมเขตเมืองเก่า ระบบนิเวศของเมืองเชียงใหม่ถูกต้องตามหลักชัยมงคลด้าน หน้าเมืองเป็นพื้นที่ค้าขายติดกับแม่น้ำปิงและด้านหลังเมืองติดกับดอยสุเทพ ภูเขาที่เป็นที่อยู่อาศัยของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของเมือง

ลักษณะภูมิประเทศ สภาพพื้นที่แบ่งออกได้เป็น 2 ลักษณะคือ

1. พื้นที่ภูเขา คิดเป็นพื้นที่ประมาณ 80% ของจังหวัด ประกอบด้วยทิวเขาอินทนนท์ มีภูเขาที่สูงที่สุดในประเทศไทย บางพื้นที่เป็นพื้นที่อยู่อาศัยของชาวเขาชาติพันธุ์ต่าง ๆ
2. พื้นที่ราบลุ่มน้ำและที่ราบเชิงเขา มีความอุดมสมบูรณ์เหมาะสมต่อการเกษตร

ชื่อทีม:  ริทัศน์เชียงใหม่
เมืองในสายตาของเรา

เนื่องด้วยเมืองเชียงใหม่มีจุดยุทธศาสตร์สำคัญตั้งแต่อดีต ไม่ว่าจะเป็นหัวเมืองเหนือ จุดศูนย์กลางการค้าขายในภาคเหนือ การพัฒนาการศึกษา คมนาคม และการออกแบบไลฟ์สไตล์ให้อยู่ร่วมกับวัฒนธรรมท้องถิ่นที่หลากหลาย ทำให้คนเชียงใหม่มีความภูมิใจในวัฒนธรรมและการเป็นเจ้าของพื้นที่  นำไปสู่เมืองที่มีความเป็นสังคมเมืองมากที่สุดในภาคเหนือ และถึงแม้จะเกิดวัฒนธรรมขึ้นใหม่บ้างตามกาลเวลา แต่คนเชียงใหม่ก็ยังยึดถือและรักษาแก่นแท้ของวัฒนธรรมล้านนาไว้เสมอ โดยมีตัวแปรที่สำคัญควบคู่กันก็คือวัฒนธรรมที่ผูกติดกับศาสนาและธรรมชาติ ทำให้เมืองเชียงใหม่ มีบรรยากาศที่มีความผสมกลมกลืน ของความเป็นเมือง และความความเป็นชุมชนท้องถิ่น
คนต่างจังหวัดในประเทศไทย ได้มอบฉายาให้เชียงใหม่ว่าเป็นเมือง Slow Life โดยเหตุผลคือ วิถีชีวิตของคนเชียงใหม่ไม่ได้กลายเป็นลักษณะของสังคมเมืองโดยสมบูรณ์ มีบรรยากาศการแข่งขัน และความเร่งรีบน้อยกว่า โดยมีเหตุผลสี่ประการ คือ

1. เป็นเมืองที่อยู่กับขนบธรรมเนียม วัฒนธรรม และธรรมชาติ กิจกรรมส่วนมากมักดำเนินกิจกรรมเป็นหมู่คณะ ซึ่งเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรม ประเพณี ไม่ว่าจะเก่าหรือใหม่ มีการเชื่อมโยงวัฒนธรรมร่วมกับธรรมชาติเสมอ ทำให้ถูกมองว่ามีวิถีชีวิตเรียบง่าย
2. ระบบการปกครองของประเทศไทยเป็นระบบพัฒนาแบบรวมศูนย์ ท้องถิ่นมีอำนาจลดลง การพัฒนาของจังหวัดเชียงใหม่จึงล่าช้ากว่าเมืองหลวงอื่นๆ ส่งผลต่อลักษณะการดำเนินงานหรือกิจกรรมต่างๆ เช่น เกิดธุรกิจร้านกาแฟหรือธุรกิจอื่นๆ ที่ไม่ได้อาศัยความเร่งรีบ อีกทั้งยังส่งผลให้เกิดการรวมกลุ่มของคนในชุมชนพัฒนาพื้นที่ของตัวเองอย่างค่อยเป็นค่อยไป
3. ระบบคมนาคมที่ไม่มีการพัฒนาอย่างเป็นจริงเป็นจัง  ขนส่งมวลชนที่มีสายประจำทาง อยู่รวมกันแค่ในเมือง ขณะที่ย่านที่อยู่อาศัยกลับกระจัดกระจายอยู่รอบนอกเมือง มีเพียงรถส่วนตัวที่จะทำให้ไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างตามใจได้ ดังนั้นนักท่องเที่ยวจึงวาดภาพเชียงใหม่อย่างสวยงามว่าไม่เร่งรีบ แต่แท้จริงแล้วเพราะไม่มีขนส่งที่เร่งรีบ ไม่มีจุดแออัดในการรอคอยการเดินทางต่างหาก
4. การศึกษา ด้วยความที่เชียงใหม่เป็นศูนย์กลางหลายด้านตามที่ได้กล่าวไปข้างต้น  ทำให้เชียงใหม่เป็นเมืองที่มีนวัตกรรมทางการศึกษาที่หลากหลาย เนื่องจากมีสถานศึกษาและมีแหล่งเรียนรู้นอกห้องเรียนจำนวนมาก ทำให้มีผู้คนจากทั่วประเทศหลั่งใหลเข้ามาเรียนในเชียงใหม่ แต่ยังขาดการกระจายตัวของแหล่งเรียนรู้ออกสู่พื้นที่ห่างไกล ทำให้แหล่งความรู้กระจุกตัวอยู่แค่ในเมือง

• ออกไปพบปะเพื่อนๆ ที่ไม่ใช่แค่ในห้าง
• มีที่ให้ไปอ่านหนังสือ ทำงาน อื่นๆนอกจากร้านกาแฟ
• มีพื้นที่สาธารณะที่ทำกิจกรรมต่างๆได้ร่วมกับคนในเมือง ได้พูดคุยกัน แลกเปลี่ยนกันหลังเลิกงาน

• เดินทางไปยังที่ต่างๆในเมืองได้โดยที่ไม่ต้องพึ่งพารถส่วนตัว
• ปั่นจักรยาน หรือเดินแทนการใช้รถยนต์หรือรถจักรยานยนต์

• สามารถออกไปเดินเล่นตามริมน้ำ/ที่สาธารณะในเมืองยามกลางคืนได้อย่างปลอดภัย
• สามารถตระเวนราตรีคนเดียวหรือสังสรรค์กับเพื่อนๆได้อย่างสร้างสรรค์และปลอดภัย และกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย
• ออกมาเรียกร้องประเด็นทางสังคมและสิ่งแวดล้อมได้อย่างอิสระ
• จัดงานศิลปะ
• เปิดพื้นที่เพื่อจัดกิจกรรมที่คนทั่วไปสามารถมีส่วนออกแบบได้

1. สำรวจความต้องการ ปัญหา (ร่วมกับคนในพื้นที่ ชุมชน)
2. วิเคราะห์ วางแผนแนวทางแก้ไข (ร่วมกับคนในพื้นที่ ชุมชน)
3. ทดลองการแก้ไข + สรุปผล (ร่วมกับภาคส่วนต่าง ๆ ในเชียงใหม่)
4. จัดทำข้อมูล + จัดทำร่างนโยบายและแผนแม่บท (ร่วมกับภาคส่วนต่าง ๆ ในเชียงใหม่)
5. เสนอร่างนโยบายและแผนแม่บท (ร่วมกับภาคส่วนต่าง ๆ ในเชียงใหม่)