Vrouwen in de game-industrie
“Jullie zien ons niet? Dan is jullie netwerk te oppervlakkig!”

Ooit werd de ontwikkeling en programmering van computergames grotendeels gedomineerd door mannen. Dat is echter zienderogen aan het veranderen: wij spraken met vijf vrouwen in de gamesector.

Von Romy König

Jennifer Pankratz | Foto (fragment): © Jennifer Pankratz

“Mannen en vrouwen op gelijke voet”

Jennifer Pankratz, gameontwerpster bij Piranha Bytes en moeder van twee, vind je meestal in haar thuisbureau. Ze vindt deze sector zeer goed te combineren met een gezin. Tijdens je ouderschapsverlof twee halve dagen in je bureau werken is volgens haar absoluut geen probleem.
 
Bijna de helft van alle gamers in Duitsland is vrouw. Ik ben een van hen. Vooral rollenspellen hebben mij altijd gefascineerd. Via het gamen ben ik ook zelf in de gamesector beland: de studio Piranha Bytes zocht een tester voor hun spel Risen. Zodoende heb ik dat spel ongeveer 30 keer gespeeld, bugs gezocht, die doorgestuurd en – wat later – ook zelf fouten verholpen. Destijds was ik naast 26 mannen de eerste en enige vrouwelijke ontwikkelaar in de studio. Na een jaar ben ik overgestapt naar het niveau van het verhaal- en spelontwerp. “Mansplaining”? “Gender-gap”? Die dingen vormen voor mij geen probleem. Dat ik een vrouw ben, maakte en maakt in mijn job geen verschil, noch voor mij noch voor mijn collega’s. Dat is ongetwijfeld ook het DNA van de Duitse gamesector: iedereen wordt gerespecteerd, ongeacht afkomst, nationaliteit of geslacht. Daarom zeg ik: vrouwen, kom naar hier, de deuren staan wijd open!

Jana Reinhardt | Foto (fragment): © Jana Reinhardt

“Jullie zien ons niet? Dan is jullie netwerk te oppervlakkig!”

Jana Reinhardt is zelfstandig spelontwerpster en spelontwikkelaar. Samen met haar partner Friedrich Hanisch leidt ze de studio Rat King Entertainment in de Duitse stad Halle. Haar diversiteits-trumblr met portretten van vrouwen in de gamesector heeft ze inmiddels al lang niet meer geüpdatet.
 
Puur cliché – dat zou je kunnen denken over de taakverdeling tussen mijn zakenpartner en mijzelf. Hij, de programmeur die 3D-modellen ontwikkelt en nadenkt over levelontwerp en scenario; en ik, die me bezighoud met spelontwerp, grafisch ontwerp, illustraties en animaties. De man voor de bytes, de vrouw voor de kleur. Het is niet bepaald een rolverdeling waar ik zelf voor zou pleiten. Het heeft mij lang geërgerd dat er zo weinig zichtbare vrouwelijke ontwikkelaars, programmeurs en sounddesigners zijn. Zeven jaar geleden, toen we met studio Rat King begonnen, zag ik op gamecongressen amper andere vrouwen. Waar zijn jullie allemaal, vroeg ik mij af. Ik ben toen een diversiteitslijst begonnen onder de titel Video Game Niñjas: op een tumblr-pagina stelde ik vrouwen voor die waardevol zijn voor de gamesector wereldwijd. Ondertussen is dat beeld wat veranderd. Vrouwen treden vaker voor de dag, laten zich zien op events en steunen elkaar. Vandaag zeg ik tegen iedereen: de vrouwen zijn er. En als je ze niet ziet, dan is je netwerk gewoon te oppervlakkig. Ik heb de diversiteitslijst al lang niet meer geüpdatet.

Melanie Taylor | Foto (fragment): © Melanie Taylor

“Vrouwen kunnen de focus verleggen naar nieuwe spelideeën”

Melanie Taylor richtte in 2014 in Hamburg ‘Osmotic Studios’ op. Van opleiding is ze grafisch ontwerpster. Ondertussen emigreerde ze naar Australië, vanwaar ze als consultant werkt voor de Duitse sector van de indie games.
 
Vrouwen zouden er niet goed in zijn om technische problemen op te lossen of producten te ontwerpen: dat vooroordeel zit diep verankerd in de Duitse cultuur. In Australië is dat anders. Toch zie je vandaag ook in Duitsland steeds vaker vrouwen in productgerichte en technische domeinen. Onze eerste stagiaire in 2016 was een informaticastudente, die zelf al games ontwikkeld had. Onze branche heeft vrouwen hard nodig. Tot nu toe ging veel potentieel verloren omdat men altijd dezelfde spelmechanismen, karakters en settings gebruikte. Een grotere invloed van vrouwen kan zowel de sector als de games zelf verrijken: nieuwe ideeën en nieuwe thema’s kunnen op de voorgrond treden. Het feit dat tijdens mijn studie al drie van mijn medestudenten vrouwen waren, heeft mij geholpen. Toen ik later met twee mannelijke collega’s Osmotic Studios oprichtte, had ik het gevoel dat ik als gelijke behandeld en gewaardeerd werd – wat in onze sector helaas niet altijd het geval is. Zou ik vrouwen aanraden om in de gamesector te komen werken? Absoluut! We hebben meer vrouwen nodig! Mijn tip: wees zelfbewust en doelgericht en laat niemand je deskundigheid bagatelliseren.

Nina Müller | Foto (fragment): © Nina Müller

Nina Müller | Foto (fragment): © Nina Müller “Twintig procent vrouwen in de sector is te weinig.” Nina Simone Müller leidt de Studio Rainbow Unicorn bij Goodgame Studios in Hamburg. In haar studio wordt veel over voetbal gepraat. Soms heftig. En de mannen – die praten mee.
 
In de eerste studio waar ik tien jaar geleden als stagiaire begon, was het voor mijn collega’s nog erg ongewoon om een vrouw in hun team te hebben. Maar de chef was vooruitstrevend en hoopte dat mijn aanwezigheid een positief, of laten we zeggen een kalmerend effect zou hebben. Eindelijk zouden de mannen in het bureau niet meer zo veel en zo heftig over voetbal praten. Ook later, toen ik al spelontwerper en producer was, werd ik nog bij voorkeur gevraagd wanneer er tussen collega’s – mannelijke, natuurlijk – bemiddeld moest worden. En bij de ontwikkeling werd ik dikwijls ingezet op games met een vrouwelijke doelgroep. Ik kan dat zelfs enigszins begrijpen, ook al wil ik die manier van denken niet ondersteunen, omdat ik een voorstander ben van gemengde teams. Gendermix is altijd goed: voor nieuwe perspectieven, voor andere gezichtspunten. Ik zou meer vrouwen willen zien in de spelontwikkeling. Twintig procent vrouwen in deze sector is te weinig. Daarom ben ik blij dat er de laatste tijd meer vrouwen bij ons solliciteren. Volgend jaar doet onze eerste vrouwelijke assistente in opleiding haar eindexamens in computerprogrammatie.

Julia Schneider | Foto (fragment): © Julia Schneider

“STERKE BAND TUSSEN VROUWEN”

Als Head of Art bij Chimera Entertainment moet Julia Schneider erg sterk zijn in communicatie en organisatie. Verder komen in de gamesector volgens haar een passie voor games, flexibiliteit en teamgeest goed van pas.
 
Ik had in mijn loopbaan nog nooit het gevoel dat mannen mijn autoriteit of competenties minder waarderen omdat ik een vrouw ben. Ik heb ook niet de indruk dat het voor mij moeilijker was om in de gamesector binnen te raken. Integendeel, volgens mij wil men er juist meer vrouwen. Er heerst in deze sector ook een sterke band tussen de vrouwen: elke maand hebben we een “Girls’ Lunch”, waarbij alle vrouwen in het bedrijf samen gaan eten. Een paar jaar geleden was je als vrouw in de gamesector nog een uitzondering, maar ik stel vast dat het aantal vrouwen stilaan toeneemt. Ik zou alle vrouwen aanraden om een branche te kiezen die hen persoonlijk interesseert – ongeacht het feit of het beroepsbeeld al dan niet door mannen gedomineerd wordt. Maar de beeldvorming moet worden bijgesteld: de beroepen in de gamesector worden steeds veelzijdiger en er zijn ook steeds meer opleidingsmogelijkheden. Veel vrouwen weten dat niet of hebben een verkeerd idee van wat hen in de gamesector te wachten staat.