Over de (on)mogelijkheid van een ontmoeting “on equal terms”, overschaduwd door asymmetrische postkoloniale machtsdynamieken.
Op een witte speelplaats ontmoeten vijf jonge, magere jongens uit Bariga een kolossale, blanke man uit Duitsland. Jeugdige onschuld ontmoet de spreekwoordelijke vreemdeling die de kinderen chocolade aanbiedt; postkoloniale hopeloosheid staat tegenover de stereotiepe belichaming van de koloniale schuld van Europa, hedendaagse Nigeriaanse dans treft Europees conceptueel theater.
De performance
Sorry - een samenwerking tussen de Berlijnse performance-groep Monster Truck en de Nigeriaanse choreograaf Segun Adefila - ontvouwt zich als een bijzondere horrorfilm én als een interculturele ontmoeting geënsceneerd als een nachtmerrie-achtig spel zonder grenzen.
Wie is de uiteindelijke winnaar? Wie zal afhankelijk zijn van wie? Wie profiteert van deze ontmoeting en hoe? En wie is de vampier die de andere leeg zuigt?
Ondersteund door de ministerie van Buitenlandse Zaken.
Terug
