Ελληνογερμανικοί κινηματογραφικοί διάλογοι για το παρελθόν και το μέλλον
HISTORY PROJECTED
Προβολές της Ιστορίας
Πρόγραμμα προβολών σε συνεργασία με το Ethnofest
Σε μια σειρά κινηματογραφικών προβολών που εκτείνεται σε όλη τη διάρκεια του 2024, μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες από την Ελλάδα και τη Γερμανία συνδυάζονται, συνδιαλέγονται και συναρμολογούν διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης του κοινού ιστορικού παρελθόντος: Μικρό-αφηγήσεις και έκκεντρες, χαμηλόφωνες μαρτυρίες που ξετυλίγονται στον πληθυντικό αριθμό, ασκήσεις με τη μυθολογία και τις μάσκες της εθνικής ταυτότητας, παιχνίδια παζλ με ψηφίδες από το αρχείο, ηχηρές και αόρατες χειρονομίες και τεκμήρια καταργούν την απόσταση από τις πηγές και τα λογής τεκμήρια και ενθαρρύνουν απρόσμενες αναγνώσεις εκατέρωθεν των συνόρων. Ώσπου φέρνουν την ιστορία στο παρόν για να την προβάλλουν στο μέλλον, κάνοντάς την —με τη βοήθεια της κινηματογραφικής γλώσσας—αίσθηση, ένστικτο και συλλογικό βίωμα.
Επεισόδιο 3: Καλοκαιρινές ιστορίες
Βαθύκοφτο, Ιωάννα Κρυώνα, 2021, 21΄
(στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους)
Sonnenallee [Λεωφόρος Sonnenallee], Leander Haußmann, 1999, 101΄
(στα γερμανικά με αγγλικούς και ελληνικούς υπότιτλους)
Ακόμη και στην πιο σκοτεινή της ώρα, η ανθρώπινη ιστορία βρίσκεται σε ένα αέναο καλοκαίρι, όταν τίποτα καινούργιο δεν βρίσκεται κάτω από τον λαμπερό ήλιο. Ταυτόχρονα, ακόμη και όταν τίποτα δεν είναι καινούργιο και όλα αντλούν από το παρελθόν και το γνωστό, η ιστορία αισθάνεται ότι απευθύνεται αναγκαστικά στους νέους - τους φορείς του μέλλοντος. Μια ειδική προβολή στο παρατεταμένο τέλος της πιο ζεστής εποχής, που περιλαμβάνει δύο ταινίες που εκδηλώνουν την αβάσταχτη ελαφρότητα του να είσαι νέος, μας υπενθυμίζει την αξία της οικειοποίησης άγνωστων ήχων μέχρι να βρεις τη δική σου φωνή, καθώς και το σκάψιμο σε άγνωστες αισθήσεις για να ταρακουνήσεις τις συνηθισμένες ανθρώπινες πραγματικότητες.
Η Άννα και η Ελένη είναι αναγκασμένες να περάσουν το καλοκαίρι στο Βερολίνο. Ένα Σάββατο του Αυγούστου τις βρίσκει να περιπλανιούνται με μια άδεια βαλίτσα. Ξεκινούν να τραγουδούν. Γρήγορα θα έρθουν αντιμέτωπες με τις απρόβλεπτα ολέθριες συνέπειες που κρύβει ο λάθος στίχος ενός τραγουδιού.
Μια τολμηρή αναδρομή στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας τη δεκαετία του 1970, μια (κάθε άλλο παρά νοσταλγική) απεικόνιση που απευθύνεται απροκάλυπτα στο συναίσθημα, αφηγείται την εξαίσια παντοτινή ιστορία της νιότης, της απαγορευμένης μουσικής και εκείνου του είδους αγάπης που μεταμορφώνει τα πάντα. Ο 17χρονος Μίκαελ ζει στη Sonnenallee, μια περιοχή του Βερολίνου που εκτείνεται από τα ανατολικά στα δυτικά σύνορα της διχασμένης πόλης, και ονειρεύεται να γίνει διάσημος ποπ σταρ. Η πολιτική δεν τον ενδιαφέρει –δεν είναι ούτε υπέρ ούτε κατά του συστήματος της ΛΔΓ–, αλλά θέλει να ταρακουνάει κάθε σύστημα «εκ των έσω». Υπάρχει επίσης ο υπαρξιστής φίλος του Μίκαελ, ο Μάριο, ο φίλος του Βούσχελ, ο οποίος κινδυνεύει εξαιτίας ενός δίσκου των Rolling Stones, ένας θείος από τη Δύση που κάνει λαθρεμπόριο νάιλον υφασμάτων, όπως και ένας γείτονας-κατάσκοπος της Στάζι – ή μήπως όχι; Το μόνο πράγμα που ξέρει ο Μίκαελ με σιγουριά είναι ότι είναι ερωτευμένος με την υπέροχη, απρόσιτη Μίριαμ. Θα έκανε τα πάντα γι’ αυτήν, πρόθυμος να ξεπεράσει οποιοδήποτε σύνορο.
Η Ιωάννα Κρυωνά σπούδασε Θεωρία του κινηματογράφου και Ιστορία της τέχνης στο Freie Universität του Βερολίνου. Το 2015 ολοκλήρωσε την πρώτη της ταινία μικρού μήκους Postheimat, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και συμμετείχε μεταξύ άλλων στις «Νύχτες Πρεμιέρας». Η τρίτη της μικρού μήκους ταινία Βαθύκοφτο έλαβε χρηματοδότηση από το μικροφίλμ της ΕΡΤ και από το ΕΚΚ. Το πρώτο της project μεγάλου μήκους Βασάλτης συμμετείχε στο εργαστήριο SCRIPT 2 FILM WORKSHOPS 2020 του MFI και έλαβε χρηματοδότηση από το πρόγραμμα ανάπτυξης του ΕΚΚ. Έχει εργαστεί ως programmer και διετέλεσε διευθύντρια προγράμματος στο Hellas Filmbox Berlin. Το 2019 επιλέχθηκε για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα NEXT WAVE της Ακαδημίας Κινηματογράφου Βερολίνου και το 2022 από την Ακαδημία Κινηματογράφου Μονάχου HFF με το πρώτο της project-σειρά για συμμετοχή σε σεμινάρια σκηνοθεσίας. Τον Ιούνιο του 2023 επιλέχθηκε ως υπότροφος του Oxbelly Episodic για συγγραφή σειράς που διοργανώνεται από τη Faliro House.
Ο Leander Haußmann είναι Γερμανός σκηνοθέτης θεάτρου και κινηματογράφου. Γιος του ηθοποιού Ezard Haußmann και της ενδυματολόγου Doris Haußmann, γεννήθηκε στο Κβέντλινμπουργκ και σπούδασε στη θεατρική σχολή Ernst Busch στο Βερολίνο. Ο Haußmann διετέλεσε διευθυντής του θεάτρου της πόλης του Μπόχουμ (Schauspielhaus Bochum). Έγραψε και συμμετείχε επίσης σε διάφορα θεατρικά έργα (1995-2000), ενώ επίσης ανέλαβε και έναν ρόλο στην ταινία του Detlev Buck Jailbirds (1996). Έκανε την πρώτη του κινηματογραφική επιτυχία με την ταινία Sonnenallee το 1999. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, με τίτλο Herr Lehmann, κυκλοφόρησε το 2003.