Poets

پريت جي ريت
مان پريت جي ريت، نڀائڻ ڄاڻان ٿي
تنهنجي منهنجي وچ ۾
جي درياءُ هجي ها،
ته پارڪري اچان ها
پهاڙن جا پنڌ هجن ها،
ته لتاڙي اچان ها
پرهي جيڪي تو مون لاءِ
تنگ دلي ءَ جو قلعو اڏايو آ،
مصلحت جي ڇت وجهي
ريتن رسمن جي رنگ ڏنو آ،
فريب جو فرش وڇائي
لفظن جي جادوگريءَ سان
ان کي سجايو آ،
تنهنجي ان مڪان ۾
مان ماپي نه سگهنديس


Attiya Dawood

Geschichte der Liebe

Ich kenne die Liebe.

Wenn es einen breiten Fluss zwischen uns gäbe,
würde ich durch ihn gehen.

Wenn ein hohes Gebirge zwischen uns läge,
würde ich es überqueren.

Du hast kein weites Herz.
Aus ihm hast du ein Schloss für mich gebaut,
aus süßen Worten mit einfallenden Wänden.
Von den Decken rieseln die Farben
alter Traditionen, die mich vergiften.

Hier finde ich kein Zuhause.

Ich kenne die Liebe.

Translation: Andreas Altmann

 

Biography Attiya Dawood

More poems

شرافت جي پلصراط /
Der schmale Steg der Ehre

سفر /
Die Reise

بي رنگ تصوير /
Farbloses Bild