Poets

விடுதலையின் பதாகை
என் கிராமத்தின் தேகமெங்கும்
வர்க்கத்தின் இருள் கவிந்திருக்க
அச்சமூட்டும் துரோகியின் குறுவாளைப் போல
பிசிரின்றி
எரிந்துகொண்டிருக்கிறது இரவு
அன்று வானம் நீலமாயும்
நட்சத்திரங்கள் சீம்பாலைப் போலவும்
மின்னிக் கொண்டிருந்தன
மூங்கில் கூடையில் வெளிச்சம் வாரப்பட்ட
வீட்டின் முற்றத்தில்
நிர்வாணமாய்க் கிடத்தப்பட்டிருக்கிறேன்
கால்களும் கட்டப்பட்டிருக்கின்றன
தமையனைக் கூடச்சொல்லும் வக்கிரம்
இரவின் உச்சாடனமாய் ஒலிக்க
ஆதிக்கத்தின் கருந்திரவத்தைப் பருகியவர்கள்
என் யோனியில் பள்ளம் பறித்துப்
பருத்த கம்பொன்றை நிறுத்துகிறார்கள்
என் வலியின் ஓலத்தில்
அரங்கேறுகிறது ஒரு சாதிக்கூத்து
ஆடிக் களைத்தவர்களின் குறியிலிருந்து
வழிந்தோடிய வன்மத்தின் கால்வாயில்
வீசப்படுகிறது என் உடல்
செவிட்டுப் போர்வையிலிருந்தும்
குருட்டுத் தூக்கத்திலிருந்தும் விடுபடாத தேசத்தில்
சட்டையுரிக்கும் சர்ப்பத்தின் உக்கிரத்தோடு
மண்ணுக்குள் புதைகிறேன்
யோனியில் ஊன்றிய கம்பின் உச்சியில்
குருதியின் நிறத்தோடு பறக்கும்
எம் விடுதலையின் பதாகை.

                                              - கயர்லாஞ்சி நினைவாக.

Die Fahne der Freiheit

Meines Dorfes Leib war von der finsteren
Macht der Kaste verhüllt,
in einer furchteinflößenden Nacht,
tückisch wie der Dolch eines Verräters.
Blau war der Himmel in jener Nacht.
Wie Biestmilch schimmerten die Sterne.
Sie legten mich nackt  auf den Hof
meines Hauses, gefesselt, auch an den Füßen.
Licht entwich durch die Ritzen der Bambuskörbe.
Ihre schändliche Forderung,
ich solle meinen Bruder ficken,
hallte wie eine Beschwörung durch die Nacht.
Besoffen vom Schwarzwasser ihrer Herrschsucht
gruben sie einen Graben in meinen Schoß und rammten einen dicken Stock in meine Scheide.
Zu meinen Schreien führten sie die heillosen Tänze ihrer Kaste auf.
Als sie ermüdet waren vom Tanz ergossen die Männer
ihren Hass in den Kanal
und warfen meinen Körper hinein.
Im Land der Decken, die die Ohren versiegeln, des Schlafes, der die Augen versiegelt,
versank ich mit der Wut einer sich häutenden Schlange.
Einst wird am Stock der aus meiner Scheide ragt, die blutige Fahne unserer Freiheit wehen.

Translation Orsolya Kalasz

The Flag of Freedom
The English version below is a standard translation and not a direct result of the ‘Poets Translating Poet’ Encounter.

As the darkness of penury
spreads all over
the body of my village,
the night burns bright
like a fearsome traitor’s knife.
The sky was blue that day
and the stars were glittering
like fresh milk from a cow.
In my home’s courtyard
from which light’s been scooped
up in a cane basket, I’m stretched
on the floor, naked, and
my legs are tied up too.
As the perverse call to fuck
one’s brother sounds like
the night’s ritual chant in my ear,
louts drunk on hegemnony’s black
fluids dig a pit in my vagina
and erect a fat pole in it.
A dance of caste frenzy gets
under way as I howl in pain.
My body is flung in the stream
of hate flowing out of the penises
of the exhausted dancers.
In a country not yet free
of the mantle of deafness
and the sleep of the blind,
I sink into earth with the fervour
of a serpent shedding its skin.
At the top of the pole
planted in my vagina,
the flag of our freedom shall fly,
painted in the colour of blood.
(In memory of Khairlanji)

Translation N. Kalyan Raman

 

Biography Sukirtharani

More poems

இரவு மிருகம் /
Das Tier Nacht

Untitled /
Ohne Titel