ફૂલવાડો / Blumengärten
ફૂલવાડો
ફરમાન હોય તો માથાભેર,
ફૂલોને કાંઈ બીજું કહીશું
મહેંક કાંઈ થોડી મરી જવાની છે?
અને આમને ફૂલ કહીશું
ગંધ કાંઈ થોડી જવાની છે?
ગામ હોય ત્યાં ફૂલવાડો તો હોય.
આ ફૂલો સદીઓથી અંધકારમાં સબડતાં હતાં.
કદીક ચાંદની રાત મળે તો પોયણાંની જેમ પાંગરતાં,
કદીક રાતરાણીની જેમ છૂપાંછૂપાં સુવાસ રેલાવતાં,
કદીક લજામણીની જેમ મૂગાંમૂગાં રડતાં.
પણ આ સદીના સૂરજે સહેજ રહેમ નજર કરી
કે માંડયાં ટપોટપ ખીલવા.
રંગ તો એવા કાઢે કે પતંગિયાનેય પ્રેમમાં પાડે,
સુગંધ તો એવી છેડે કે મધમાખીય ડંખ ભૂલે.
બધે ફરી વળી છે આ વગડાઉ ફૂલોફોરમ :
સંસદમાં, સચિવાલયમાં, સ્કૂલો-કોલેજોમાં.
જાણે એમના ઉચ્છવાસથી જ છે
પ્રદૂષિત પર્યાવરણ બધું.
ગામ હોય ત્યાં ફૂલવાડો હોય
એ તો સમજ્યા,
પણ હવે ઝાઝો નહીં જીરાવાય આ ફૂલફજેતો.
રાષ્ટ્રપતિના મોગલ ગાર્ડનમાં ભલે મહાલે આ ફૂલો
પણ આ ફૂલો નાથદ્વારામાં તો નહીં જ,
ગાંધીજીએ છો માથે ચઢાવ્યાં એમને.
કાચરી કાઢો, મસળી કાઢો
આ અસ્પૃશ્ય ફૂલોને.
પણ ફૂલો વગર પૂજા કેમ કરશું?
મનોરથના હિંડોળા કેમ ભરશું?
ભદ્ર પેટદેવને કેમ રીઝવશુ?
આ ફૂલોના પમરાટથી તો પુલકિત છે
આપણાં પાયખાનાં જેવાં જીવન.
આ તો પારિજાત છે પૃથ્વીનાં,
રેશમણાં કીડાની જેમ
ખૂબ જતનથી ઉછેરવો પડશે આ ફૂલવાડો
ગામેગામ ને શહેરેશહેર.
એટલે સરકાર મા-બાપનું ફરમાન હોય તો માથાભર --
ફૂલોને કાંઈ બીજું કહીશું
મહેંક થોડી મરી જવાની છે?
અને આમને ફૂલો કહીશું
ગંધ કાંઈ થોડી જવાની છે?
ગામ હોય ત્યાં ફૂલવાડો તો હોય.
Sie benötigen den Flashplayer , um dieses Video zu sehen
ફરમાન હોય તો માથાભેર,
ફૂલોને કાંઈ બીજું કહીશું
મહેંક કાંઈ થોડી મરી જવાની છે?
અને આમને ફૂલ કહીશું
ગંધ કાંઈ થોડી જવાની છે?
ગામ હોય ત્યાં ફૂલવાડો તો હોય.
આ ફૂલો સદીઓથી અંધકારમાં સબડતાં હતાં.
કદીક ચાંદની રાત મળે તો પોયણાંની જેમ પાંગરતાં,
કદીક રાતરાણીની જેમ છૂપાંછૂપાં સુવાસ રેલાવતાં,
કદીક લજામણીની જેમ મૂગાંમૂગાં રડતાં.
પણ આ સદીના સૂરજે સહેજ રહેમ નજર કરી
કે માંડયાં ટપોટપ ખીલવા.
રંગ તો એવા કાઢે કે પતંગિયાનેય પ્રેમમાં પાડે,
સુગંધ તો એવી છેડે કે મધમાખીય ડંખ ભૂલે.
બધે ફરી વળી છે આ વગડાઉ ફૂલોફોરમ :
સંસદમાં, સચિવાલયમાં, સ્કૂલો-કોલેજોમાં.
જાણે એમના ઉચ્છવાસથી જ છે
પ્રદૂષિત પર્યાવરણ બધું.
ગામ હોય ત્યાં ફૂલવાડો હોય
એ તો સમજ્યા,
પણ હવે ઝાઝો નહીં જીરાવાય આ ફૂલફજેતો.
રાષ્ટ્રપતિના મોગલ ગાર્ડનમાં ભલે મહાલે આ ફૂલો
પણ આ ફૂલો નાથદ્વારામાં તો નહીં જ,
ગાંધીજીએ છો માથે ચઢાવ્યાં એમને.
કાચરી કાઢો, મસળી કાઢો
આ અસ્પૃશ્ય ફૂલોને.
પણ ફૂલો વગર પૂજા કેમ કરશું?
મનોરથના હિંડોળા કેમ ભરશું?
ભદ્ર પેટદેવને કેમ રીઝવશુ?
આ ફૂલોના પમરાટથી તો પુલકિત છે
આપણાં પાયખાનાં જેવાં જીવન.
આ તો પારિજાત છે પૃથ્વીનાં,
રેશમણાં કીડાની જેમ
ખૂબ જતનથી ઉછેરવો પડશે આ ફૂલવાડો
ગામેગામ ને શહેરેશહેર.
એટલે સરકાર મા-બાપનું ફરમાન હોય તો માથાભર --
ફૂલોને કાંઈ બીજું કહીશું
મહેંક થોડી મરી જવાની છે?
અને આમને ફૂલો કહીશું
ગંધ કાંઈ થોડી જવાની છે?
ગામ હોય ત્યાં ફૂલવાડો તો હોય.
Blumengärten
Es gibt Gesetze. Und es gibt den Dreck.
Blumen sind Blumen.
Ihr Duft bleibt.
Egal ob sie Dreck sind oder Blumen.
Egal ob man sie Blumen nennt oder Dreck.
Gestank ist Gestank.
Wo es Dörfer gibt, gibt es auch Blumengärten.
Diese Blumen stehen seit Jahrhunderten im Dunkeln.
Aber sie blühen nur im Mondschein.
Aber sie verströmen den Geruch der Raatraniblüten.
Aber sie weinen wie Narzissen.
Aber in dieser Epoche ist ihnen die Sonne zum ersten Mal gnädig.
Diese Blumen blühen endlich.
Ihre Farben sind so majestätisch, daß selbst die
Schmetterlinge davon ohnmächtig werden.
Ihr Geruch ist so himmlisch, daß selbst die
Bienen all ihr Gift vergessen.
Der Duft dieser wilden Blumen geistert überall herum:
im Parlament, in den Sekretariaten, in den Schulen
und Hochschulen.
Ein Geruch, der die ganze Umgebung belästigt.
Wo es Dörfer gibt, gibt es auch Blumengärten.
Es ist alles gesagt. Verschont uns mit diesem Nonsens.
Diese Blumen dürfen im Garten des Präsidenten gezeigt werden,
aber niemals im Nathdwara Tempel,
auch wenn Gandhi sie dort behütet hätte,
aber diese unberührbaren Blumen wären dort zerstampft
und zertrampelt worden.
Aber wie kannst du ohne diese Blumen beten.
Aber wie kannst du die Wiege der Begierde schaukeln.
Aber wie kannst du die oberen Kasten besänftigen.
Der Duft dieser Blumen
betört den Dreck in unserem Leben.
Gott brachte diese Blumen von oben mit runter.
Aber auch Seidenraupen müssen kultiviert werden.
Überall in den Dörfern und Städten.
Die Gesetze sind Gesetze.
Die Blumen sind Blumen.
Ihr Duft bleibt.
Egal ob sie Dreck sind oder Blumen.
Egal ob man sie Blumen nennt oder Dreck.
Gestank bleibt Gestank.
Denn wo es Dörfer gibt, gibt es auch Blumengärten.
Übersetzung: Thomas Kunst
Ostracized flowersThe English version below is a standard translation and not a direct result of the ‘Poets Translating Poet’ Encounter.
if that’s the order, we bow our heads in obedience :
we will call flowers by any other name, will their fragrance die?
and will call these denizens flowers, will their stench go?
the old saying may turn only subtler :
where there is a village, there is a phoolwado, a colony of flowers.
these flowers remained shut and shrunk in dark centuries.
if they got full moon night by chance, they bloomed like lilies.
sometimes spread fragrance like ratrani buds,
sometimes would sob silently like the flower of nargis.
no sooner did the benign sun of this century
begin to shine upon them but
than they began blooming and blushing :
with such colors, that even butterflies would fall in love with them.
with such fragrance, that even honeybees would forget to sting them.
everywhere roams the fragrance of these rustic flowers :
in parliament, secretariat, schools and colleges !
as if their eerie exhalation has
engulfed the entire environment.
that where there is a village, there is a phoolwado, a colony of flowers,
we know and we respect our forefathers’ wisdom.
but we can no longer tolerate this temerity and tamasha of these flowers.
let them enjoy loitering in the President's Moghul garden.
but no, they cannot enter the holy precincts of Nathdwara.
let Gandhi put them on his head as pious flowers, if he so wishes.
ah, trample them, crush them,
these untouchable, filthy flowers.
but how will we offer pooja without flowers?
how will we decorate the swings of Lord’s manorath?
how will we pacify our gluttonous goddess, the big belly?
with the blooming labours of these flowers,
aromatic become our latrine-like lives.
these are the heavenly flowers, the parijats of our planet.
that’s why we shall have to nurture
every colony of these flowers
in every village, and every city
as we nourish silkworms on the shetur plants.
if the government maibaap orders, we kneel down before you :
we will call flowers by any other name.
will the fragrance die?
and we will call these dalit denizens flowers instead.
will the stench go?
Translation: Neerav Patel
More Poems
અમે અલ્ટ્રા-ફેશનેબલ લોકો /
Dandys
હું ન ડોશી /
me and my old woman
મારો શામળિયો /
My Lord
Es gibt Gesetze. Und es gibt den Dreck.
Blumen sind Blumen.
Ihr Duft bleibt.
Egal ob sie Dreck sind oder Blumen.
Egal ob man sie Blumen nennt oder Dreck.
Gestank ist Gestank.
Wo es Dörfer gibt, gibt es auch Blumengärten.
Diese Blumen stehen seit Jahrhunderten im Dunkeln.
Aber sie blühen nur im Mondschein.
Aber sie verströmen den Geruch der Raatraniblüten.
Aber sie weinen wie Narzissen.
Aber in dieser Epoche ist ihnen die Sonne zum ersten Mal gnädig.
Diese Blumen blühen endlich.
Ihre Farben sind so majestätisch, daß selbst die
Schmetterlinge davon ohnmächtig werden.
Ihr Geruch ist so himmlisch, daß selbst die
Bienen all ihr Gift vergessen.
Der Duft dieser wilden Blumen geistert überall herum:
im Parlament, in den Sekretariaten, in den Schulen
und Hochschulen.
Ein Geruch, der die ganze Umgebung belästigt.
Wo es Dörfer gibt, gibt es auch Blumengärten.
Es ist alles gesagt. Verschont uns mit diesem Nonsens.
Diese Blumen dürfen im Garten des Präsidenten gezeigt werden,
aber niemals im Nathdwara Tempel,
auch wenn Gandhi sie dort behütet hätte,
aber diese unberührbaren Blumen wären dort zerstampft
und zertrampelt worden.
Aber wie kannst du ohne diese Blumen beten.
Aber wie kannst du die Wiege der Begierde schaukeln.
Aber wie kannst du die oberen Kasten besänftigen.
Der Duft dieser Blumen
betört den Dreck in unserem Leben.
Gott brachte diese Blumen von oben mit runter.
Aber auch Seidenraupen müssen kultiviert werden.
Überall in den Dörfern und Städten.
Die Gesetze sind Gesetze.
Die Blumen sind Blumen.
Ihr Duft bleibt.
Egal ob sie Dreck sind oder Blumen.
Egal ob man sie Blumen nennt oder Dreck.
Gestank bleibt Gestank.
Denn wo es Dörfer gibt, gibt es auch Blumengärten.
Übersetzung: Thomas Kunst
Ostracized flowersThe English version below is a standard translation and not a direct result of the ‘Poets Translating Poet’ Encounter.
if that’s the order, we bow our heads in obedience :
we will call flowers by any other name, will their fragrance die?
and will call these denizens flowers, will their stench go?
the old saying may turn only subtler :
where there is a village, there is a phoolwado, a colony of flowers.
these flowers remained shut and shrunk in dark centuries.
if they got full moon night by chance, they bloomed like lilies.
sometimes spread fragrance like ratrani buds,
sometimes would sob silently like the flower of nargis.
no sooner did the benign sun of this century
begin to shine upon them but
than they began blooming and blushing :
with such colors, that even butterflies would fall in love with them.
with such fragrance, that even honeybees would forget to sting them.
everywhere roams the fragrance of these rustic flowers :
in parliament, secretariat, schools and colleges !
as if their eerie exhalation has
engulfed the entire environment.
that where there is a village, there is a phoolwado, a colony of flowers,
we know and we respect our forefathers’ wisdom.
but we can no longer tolerate this temerity and tamasha of these flowers.
let them enjoy loitering in the President's Moghul garden.
but no, they cannot enter the holy precincts of Nathdwara.
let Gandhi put them on his head as pious flowers, if he so wishes.
ah, trample them, crush them,
these untouchable, filthy flowers.
but how will we offer pooja without flowers?
how will we decorate the swings of Lord’s manorath?
how will we pacify our gluttonous goddess, the big belly?
with the blooming labours of these flowers,
aromatic become our latrine-like lives.
these are the heavenly flowers, the parijats of our planet.
that’s why we shall have to nurture
every colony of these flowers
in every village, and every city
as we nourish silkworms on the shetur plants.
if the government maibaap orders, we kneel down before you :
we will call flowers by any other name.
will the fragrance die?
and we will call these dalit denizens flowers instead.
will the stench go?
Translation: Neerav Patel
Biography Neerav Patel
More Poems
અમે અલ્ટ્રા-ફેશનેબલ લોકો /
Dandys
હું ન ડોશી /
me and my old woman
મારો શામળિયો /
My Lord
