سیٹھاہ نندبون چھ دنیا / ein schöner Ort ist die Welt
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا
پکان منزی حادثو ، بربادیو، تہ آفتو
یم نل تہ نکھ پھٹرتھ تہ
سپدتھ خاک آخر
بلبلن پچ پچ چھ بوزان
خستگی دنٖیی دنیی
چھ سپدان صبح دوہدش تہ
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا!
ii.
تہ کُنہ دوہہ بڈی ببس نش یتھ
گرس ہُردس تہ بردس ہیو تلتھ شُریی منزیی چھ کأنیی پیٹھ لبان کیہتاں
وچھان چھس حیرتہ کیاہ چھُ یہ
ورقن پیٹھ لیکھت کیہتام کأشریی پأٹھیی
تہ یکدم چہ ببس نش یتھ
پرژھاں کیاہ لوب
تہ بس یکبار کانیمتیی
تہ تہہ در تہہ شٹھیمتیی ناگ نیران بُکہ ٹاریو تلیی
تہ بس نندبون چھ دنیا
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا!
iii.
سیٹھاہ یژ کألیی شہرس منز
سکولس برونٹھ کنیہ منز سڑکہ
میلان زنیہ ژومبرء
اکھ اکس پرزنتھ چھے میٹھان
یا پھولتھ یکبار ژوشوے
کھیوان پاں پور گلیی بریی بریی
سکولچہ شریی بنتھ سورُے
پھران تتھ کنیی
ز سأری سوکھ تہ دوکھ
بیون بیون نہ باسان کینہہ
کنُے افسانہ سپدان تیتھ ز ازتاں
آو نہ تحریر کرنہ
کأنسہ ہندِ دسیی تہ
گرس ہُردس تہ بردس ہیو تلتھ شُریی منزیی چھ کأنیی پیٹھ لبان کیہتاں
وچھان چھس حیرتہ کیاہ چھُ یہ
ورقن پیٹھ لیکھت کیہتام کأشریی پأٹھیی
تہ یکدم چہ ببس نش یتھ
پرژھاں کیاہ لوب
تہ بس یکبار کانیمتیی
تہ تہہ در تہہ شٹھیمتیی ناگ نیران بُکہ ٹاریو تلیی
تہ بس نندبون چھ دنیا
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا!
iv.
شُہل وأنسٹھ کُلاہ ڈینشتھ
اگر منز گریشمس
گمہ ہوت بدن ہیتھ بیہیہ تژ یاون مژاہ کانہہ
ژیر تاں موبایلس پیٹھ چیٹ کر
یکبار ین سُلہ سونتہ بییہ بامن پھولتھ
تہ ہردہ ززریُک دفترے ییہ وٹنہ تہ
وأنسٹھ کلاہ روزیس کران آہی
کُنُے زون ژیر تاں
ییلہ آسہ روتُل، کُل تہ تارکھ نب
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا
v.
سمندر سطحہ کین پرشور ہنگامن، تہ جزرن
رأتیی راتس گوو دوان
پریتھ موقعہ
نبہ کین تارکن تہ کہکشانن ہند عکس تلنک
طمع کرنک---تہ
پتہ واپس وٹتھ چھکھ پننینے سنیرن تہ
ژھوپ دوپ وسعتن منز
جاے دتھ بخشان پناہ دأیم
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا
vi.
تہ آخر کانہہ سحر سپد
ز رآژن دُہلہ کس یتھ عالمس سیتیی جپھیی ژھنتھ
یہ جنگ موکلہ
تہ ین وٹنہ
گوبیی گوبیی ٹأریی تہ پانے
تہ زانو تیتھ تہ چھ زُوناہ
ہشأری بے اثر سأریے
تہ پوز بس خواب چھ جأری
سیٹھاہ نُند بون چھ دنیا
Shafi Shauq
Sie benötigen den Flashplayer
, um dieses Video zu sehen
i.پکان منزی حادثو ، بربادیو، تہ آفتو
یم نل تہ نکھ پھٹرتھ تہ
سپدتھ خاک آخر
بلبلن پچ پچ چھ بوزان
خستگی دنٖیی دنیی
چھ سپدان صبح دوہدش تہ
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا!
ii.
تہ کُنہ دوہہ بڈی ببس نش یتھ
گرس ہُردس تہ بردس ہیو تلتھ شُریی منزیی چھ کأنیی پیٹھ لبان کیہتاں
وچھان چھس حیرتہ کیاہ چھُ یہ
ورقن پیٹھ لیکھت کیہتام کأشریی پأٹھیی
تہ یکدم چہ ببس نش یتھ
پرژھاں کیاہ لوب
تہ بس یکبار کانیمتیی
تہ تہہ در تہہ شٹھیمتیی ناگ نیران بُکہ ٹاریو تلیی
تہ بس نندبون چھ دنیا
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا!
iii.
سیٹھاہ یژ کألیی شہرس منز
سکولس برونٹھ کنیہ منز سڑکہ
میلان زنیہ ژومبرء
اکھ اکس پرزنتھ چھے میٹھان
یا پھولتھ یکبار ژوشوے
کھیوان پاں پور گلیی بریی بریی
سکولچہ شریی بنتھ سورُے
پھران تتھ کنیی
ز سأری سوکھ تہ دوکھ
بیون بیون نہ باسان کینہہ
کنُے افسانہ سپدان تیتھ ز ازتاں
آو نہ تحریر کرنہ
کأنسہ ہندِ دسیی تہ
گرس ہُردس تہ بردس ہیو تلتھ شُریی منزیی چھ کأنیی پیٹھ لبان کیہتاں
وچھان چھس حیرتہ کیاہ چھُ یہ
ورقن پیٹھ لیکھت کیہتام کأشریی پأٹھیی
تہ یکدم چہ ببس نش یتھ
پرژھاں کیاہ لوب
تہ بس یکبار کانیمتیی
تہ تہہ در تہہ شٹھیمتیی ناگ نیران بُکہ ٹاریو تلیی
تہ بس نندبون چھ دنیا
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا!
iv.
شُہل وأنسٹھ کُلاہ ڈینشتھ
اگر منز گریشمس
گمہ ہوت بدن ہیتھ بیہیہ تژ یاون مژاہ کانہہ
ژیر تاں موبایلس پیٹھ چیٹ کر
یکبار ین سُلہ سونتہ بییہ بامن پھولتھ
تہ ہردہ ززریُک دفترے ییہ وٹنہ تہ
وأنسٹھ کلاہ روزیس کران آہی
کُنُے زون ژیر تاں
ییلہ آسہ روتُل، کُل تہ تارکھ نب
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا
v.
سمندر سطحہ کین پرشور ہنگامن، تہ جزرن
رأتیی راتس گوو دوان
پریتھ موقعہ
نبہ کین تارکن تہ کہکشانن ہند عکس تلنک
طمع کرنک---تہ
پتہ واپس وٹتھ چھکھ پننینے سنیرن تہ
ژھوپ دوپ وسعتن منز
جاے دتھ بخشان پناہ دأیم
سیٹھاہ نندبون چھ دنیا
vi.
تہ آخر کانہہ سحر سپد
ز رآژن دُہلہ کس یتھ عالمس سیتیی جپھیی ژھنتھ
یہ جنگ موکلہ
تہ ین وٹنہ
گوبیی گوبیی ٹأریی تہ پانے
تہ زانو تیتھ تہ چھ زُوناہ
ہشأری بے اثر سأریے
تہ پوز بس خواب چھ جأری
سیٹھاہ نُند بون چھ دنیا
Shafi Shauq
ein schöner Ort ist die Welt
1
durch Dunkel, Disaster
Debakel sich winden
die Glieder sich brechen
zerfallen zu Staub
und schließlich mit
der ersten gezwitscherten
Strophe des Bülbüls
aufstehen, sich schütteln
fort mit dem Schlaf
und der Morgen
er nimmt seinen Lauf
ein schöner Ort ist die Welt
2
eines Tages, die Kinder
sie sind zu Besuch
in Großvaters Haus
sie toben und stöbern
herum und finden im
Dachboden, reiner Zufall
ein eigenartiges Ding
die Kinder, sie staunen
bewundern die alten
gebundenen Seiten
kashmiri bedruckt, sie
laufen zum Großvater
und fragen, was ist das?
lang getrocknete Quellen
unter den alten Lidern
sprudeln wieder hervor
ein schöner Ort ist die Welt
3
auf der Straße gegenüber
dem Eingang zum Schulhof
stehen vier Frauen beisammen
und nehmen sich Zeit
einander nach Jahren wieder
zu sehen, als blühten alle
auf einmal, noch einmal auf
die Münder randvoll mit
Panipuri und tollem Geschwätz
jetzt wieder die Kinder von
einst, erzählt eine jede
die eigene lange Geschichte
bis alle sich endlich in einer
großen, bloß noch nicht
notierten Erzählung auflösen
ein schöner Ort ist die Welt
4
unterm schattigen alten
Baum im Hochsommer
ein verschwitztes Mädchen
ihr Handy zur Hand, sie
chattet und chattet und
pötzlich ist wieder Frühling
grünt und schießt auf
und das Bureau des alten
sengenden Herbsts
ist geschlossen. der alte
Baum, er blüht noch
als Krone und Kosmos
längst unter Sternen
und Sternen versteckt sind
ein schöner Ort ist die Welt
5
an die Oberfläche des Oeans steigen
den lärmenden Wellen entgegen
treiben und Welle werden, als Welle
rollen und einen Augenblick werfen
auf Sterne und Galaxien und sich sehnen –
und wieder zurückgezerrt werden
aufs Meer hinaus und wieder hinab
in die Tiefe, in Tiefschlaf fallen, ins
lautlose Land, ins Meer und vom Meer
behütet und immer, immer dort sein
ein schöner Ort ist die Welt
6
und endlich dämmert es
dass dieses Wrestling
mit der Welt im Spotlicht
des helllichten Tages
einmal ausgekämpft ist
Augenlider sich drüber
schließen, ganz von allein
und endlich kümmert es
dass dieses Wachsein
im Leben zu nichts führt
und nichts gilt und dass
nur ein Traum im Traum
wirklich Wirklichkeit ist
ein schöner Ort ist die Welt
Translation: Ulrike Sandig
The world is a beautiful place
The English version below is a standard translation and not a direct result of the ‘Poets Translating Poet’ Encounter.
1
Wriggles through calamities, disasters and debacles,
the crestfallen world
with its broken wings and cast off feathers,
rises again, early with a bulbul’s call,
and it is morning again.
2
Little kids capering
in their grandfather’s house,
rummage all the locked closets and cubbyholes,
per chance they find
a weird thing ;
come running to their lonely grandpa
ask him “What is this thing all about
so undecipherable
in some old oriental script?”
He remains staring at them.
The long dried up springs
begin to gush forth again.
3 Opposite to the school purlieus,
at the roadside
four women with vacant time to their advantage
bevy after many years
hug each other;
behave as little school girls,
savoring ghol ghapas,
giggle like little naughty girls
of the school, narrate
their individual tales
so fast that all the four tales become one.
4 The morning is sure to dawn
when the war with agitation of sleeplessness
comes to a sudden end,
a sweet douse overtakes the mind;
the eyes dream a world
in which all the frets and fears
of the wakeful life appear futile
and dreams alone true.
5 Under the soothing shade of old age,
a cute youthful girl sits
makes the autumnal pallor
sprout forth its fresh verdure
by her narcissus fresh blether in her mobile phone;
the pestilence seized landscape
longs to be fresh and fruitful again.
6 Some lonely person
lodging in the adjoining room of the hotel
is fed up with his sleeplessness;
knocks at my door
a slight introduction becomes
an eventful world.
7 The ocean’s boundless depths, silences, and solitudes,
let out all the surges, floods,
and fierce spates at its surface
to have a glimpse of the stars and the moon,
then summon them back
to the unfathomable depths,
lulls them to sleep again.
The world is a beautiful place.
More poems
گلاب روے سبز وُڈنیہ /
Grasgrüne Schals und rosafarbene Gesichter
بس ییمہ آیہ آو بہار /
so kommt der Frühling wieder herbei
بند مکانس منز روزن والین کن /
ÜBERDENKT EUERE BEHAUSUNGEN
1
durch Dunkel, Disaster
Debakel sich winden
die Glieder sich brechen
zerfallen zu Staub
und schließlich mit
der ersten gezwitscherten
Strophe des Bülbüls
aufstehen, sich schütteln
fort mit dem Schlaf
und der Morgen
er nimmt seinen Lauf
ein schöner Ort ist die Welt
2
eines Tages, die Kinder
sie sind zu Besuch
in Großvaters Haus
sie toben und stöbern
herum und finden im
Dachboden, reiner Zufall
ein eigenartiges Ding
die Kinder, sie staunen
bewundern die alten
gebundenen Seiten
kashmiri bedruckt, sie
laufen zum Großvater
und fragen, was ist das?
lang getrocknete Quellen
unter den alten Lidern
sprudeln wieder hervor
ein schöner Ort ist die Welt
3
auf der Straße gegenüber
dem Eingang zum Schulhof
stehen vier Frauen beisammen
und nehmen sich Zeit
einander nach Jahren wieder
zu sehen, als blühten alle
auf einmal, noch einmal auf
die Münder randvoll mit
Panipuri und tollem Geschwätz
jetzt wieder die Kinder von
einst, erzählt eine jede
die eigene lange Geschichte
bis alle sich endlich in einer
großen, bloß noch nicht
notierten Erzählung auflösen
ein schöner Ort ist die Welt
4
unterm schattigen alten
Baum im Hochsommer
ein verschwitztes Mädchen
ihr Handy zur Hand, sie
chattet und chattet und
pötzlich ist wieder Frühling
grünt und schießt auf
und das Bureau des alten
sengenden Herbsts
ist geschlossen. der alte
Baum, er blüht noch
als Krone und Kosmos
längst unter Sternen
und Sternen versteckt sind
ein schöner Ort ist die Welt
5
an die Oberfläche des Oeans steigen
den lärmenden Wellen entgegen
treiben und Welle werden, als Welle
rollen und einen Augenblick werfen
auf Sterne und Galaxien und sich sehnen –
und wieder zurückgezerrt werden
aufs Meer hinaus und wieder hinab
in die Tiefe, in Tiefschlaf fallen, ins
lautlose Land, ins Meer und vom Meer
behütet und immer, immer dort sein
ein schöner Ort ist die Welt
6
und endlich dämmert es
dass dieses Wrestling
mit der Welt im Spotlicht
des helllichten Tages
einmal ausgekämpft ist
Augenlider sich drüber
schließen, ganz von allein
und endlich kümmert es
dass dieses Wachsein
im Leben zu nichts führt
und nichts gilt und dass
nur ein Traum im Traum
wirklich Wirklichkeit ist
ein schöner Ort ist die Welt
Translation: Ulrike Sandig
The world is a beautiful place
The English version below is a standard translation and not a direct result of the ‘Poets Translating Poet’ Encounter.
1
Wriggles through calamities, disasters and debacles,
the crestfallen world
with its broken wings and cast off feathers,
rises again, early with a bulbul’s call,
and it is morning again.
2
Little kids capering
in their grandfather’s house,
rummage all the locked closets and cubbyholes,
per chance they find
a weird thing ;
come running to their lonely grandpa
ask him “What is this thing all about
so undecipherable
in some old oriental script?”
He remains staring at them.
The long dried up springs
begin to gush forth again.
3 Opposite to the school purlieus,
at the roadside
four women with vacant time to their advantage
bevy after many years
hug each other;
behave as little school girls,
savoring ghol ghapas,
giggle like little naughty girls
of the school, narrate
their individual tales
so fast that all the four tales become one.
4 The morning is sure to dawn
when the war with agitation of sleeplessness
comes to a sudden end,
a sweet douse overtakes the mind;
the eyes dream a world
in which all the frets and fears
of the wakeful life appear futile
and dreams alone true.
5 Under the soothing shade of old age,
a cute youthful girl sits
makes the autumnal pallor
sprout forth its fresh verdure
by her narcissus fresh blether in her mobile phone;
the pestilence seized landscape
longs to be fresh and fruitful again.
6 Some lonely person
lodging in the adjoining room of the hotel
is fed up with his sleeplessness;
knocks at my door
a slight introduction becomes
an eventful world.
7 The ocean’s boundless depths, silences, and solitudes,
let out all the surges, floods,
and fierce spates at its surface
to have a glimpse of the stars and the moon,
then summon them back
to the unfathomable depths,
lulls them to sleep again.
The world is a beautiful place.
Biography Shafi Shauq
More poems
گلاب روے سبز وُڈنیہ /
Grasgrüne Schals und rosafarbene Gesichter
بس ییمہ آیہ آو بہار /
so kommt der Frühling wieder herbei
بند مکانس منز روزن والین کن /
ÜBERDENKT EUERE BEHAUSUNGEN
