New Stages South East – Σε συνεργασία με το Theater Oberhausen
Νέο Φεστιβάλ για νεαρούς δραματουργούς από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη

Από τις 20 έως τις 23 Απριλίου 2023, το Theater Oberhausen, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γκαίτε, παρουσιάζει νέα θεατρικά έργα από τη Νοτιοανατολική Ευρώπη στα πλαίσια του Φεστιβάλ «New Stages South East».

Νεαροί και νεαρές συγγραφείς από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα, την Κροατία, τη Ρουμανία, τη Δημοκρατία της Μολδαβίας, τη Σερβία και την Κύπρο έγραψαν τα τελευταία δύο χρόνια κείμενα για ένα θέατρο του μέλλοντος στα πλαίσια του προγράμματος «New Stages South East» του Ινστιτούτου Γκαίτε. Εξερευνώντας τη δύναμη του θεάτρου, προέκυψαν αξιόλογα κείμενα μιας νέας γενιάς. Οι Ana Konstantinović, Cristian Popescu, Χρήστος Γεωργίου, Dea Loher, Dragan Komadina, Gerhild Steinbuch, Ivana Sajko, Ivor Martinic, Jens Hillje, Maria Milisavljević, Προμόδρομος Τσινικόρης, Rebekka Kricheldorf, Tanja Sljivar και Ulrike Syha συμμετείχαν ως μέντορες.

Μεταξύ πολέμου και κρίσης, αφύπνισης και συνοχής, η Ευρώπη σήμερα αποτελεί ένα πολύπλοκο μωσαϊκό. Πώς αντικατοπτρίζονται οι κοινωνικές αναταραχές των τελευταίων δεκαετιών στο σύγχρονο θέατρο; Ποια δύναμη έχει το θεάτρο απένταντι στα εθνικιστικά ρεύματα και το πολύπλοκο παρελθόν; Ποιες θεατρικές μορφές προκύπτουν από την ποικιλομορφία των περιοχών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης;

Μια κριτική επιτροπή αποτελούμενη από τους Δρ. Kathrin Mädler (Διευθύντρια, Theater Oberhausen), Berit Wohlfarth (Τμήμα Θεάτρου και Χορού, Goethe-Institut), Dominika Široká (Δραματουργός, Nationaltheater Mannheim), Hunor von Horváth (Επικεφαλής του Γερμανικού Τμήματος στο Nationaltheater Sibiu / Hermannstadt) και Maximilian Löwenstein (Δραματουργός, Schauspiel Essen από το 2023/2024) έχει επιλέξει και βραβεύσει τα πιο αξιόλογα έργα. Τα ακόλουθα κείμενα απέσπασαν ειδική μνεία από την κριτική επιτροπή:

ACID (Οξύ) της Asja Krsmanović
Διατήρηση και μνήμη, συντήρηση και συγκράτηση, λήθη και θάνατος: στο ACID μια οικογένεια προσπαθεί να προσανατολιστεί με βάση τις παραδόσεις του παρελθόντος, σε μια εποχή που κινείται με όλο και πιο γρήγορους ρυθμούς. «Πού μπορούμε να κρατηθούμε;» ρωτά το έργο της Asja Krsmanović, το οποίο ελίσσεται ανάμεσα στη νοσταλγία και το μέλλον, δημιουργώντας μια συγκινητική απεικόνιση του διχασμένου παρόντος μας.

A CELEBRATION OF LONELINESS (Γιορτάζοντας τη μοναξιά) της Katerina Georgieva
Με μεγάλη ζωντάνια και παρατηρητικότητα, η Katerina Georgieva περιγράφει τις ζωές πέντε γυναικών που τις συνδέει η μοναξιά τους. Παίζοντας με την απομόνωση και τη συσχέτιση των πέντε πρωταγωνιστριών με γλωσσικό-φορμαλιστικό τρόπο, δημιουργεί ένα φεμινιστικό κείμενο που ξεχειλίζει από χιούμορ και προσοχή στη λεπτομέρεια και ταυτόχρονα δείχνει ευαλωτότητα – και έτσι δικαιώνει και με το παραπάνω τη συγκλονιστική αντιφατικότητα του τίτλου.

DARKNESS ON THE EDGE OF TOWN (Σκοτάδι στην άκρη της πόλης) του Dario Bevanda
Με μια έξυπνη δραματουργία, ο Dario Bevanda εκθέτει τη (μη) επανεκτίμηση του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας και συνδέει τα επίπεδα της καθημερινής ζωής του παρελθόντος κατά τη διάρκεια του πολέμου με την προοπτική της σημερινής γενιάς. Η προσωπική προσπάθεια για συμφιλίωση των δύο αντιπάλων έχει πολλές προοπτικές, ενώ ταυτόχρονα η ιστορία συγκινεί λόγω της άμεσης και οδυνηρής επικαιρότητάς της.

GENERATION LOST (Χαμένη Γενιά) του Γρηγόρη Λιακόπουλου
Ο Γρηγόρης Λιακόπουλος (& Kollektiv) περιγράφει τις ιστορίες της γενιάς του – των Ελλήνων «Millennials» – με μεγάλη παρατηρητικότητα καθώς και με μια εικαστική, χιουμοριστική και μουσική γλώσσα. Ο Λιακόπουλος υιοθετεί έναν σχεδόν στοργικό, αλλά ποτέ αδιάφορο ή σαρκαστικό τόνο, προκειμένου να αποδώσει την κουραστική αναζήτηση νοήματος της «Γενιάς Υ» και την ταλάντευσή της μεταξύ πολιτικής στάσης και προσωπικής υποχώρησης με φόντο την κρίση του δημόσιου χρέους.

I CAN ONLY FALL ASLEEP IF I IMAGINE IT IS SNOWING (Μπορώ να κοιμηθώ μόνο αν φανταστώ ότι χιονίζει) της Teona Galgotiu
Η συγγραφέας Teona Galgotiu μεταφέρει το κοινό της σε έναν κόσμο που περιμένει την αποκάλυψη, αλλά έχει ήδη φτάσει σε ένα ποιητικά σουρεαλιστικό τώρα που μοιάζει τρομακτικά με τον κόσμο μας. Με μεγάλη δύναμη γλώσσας και φαντασίας, γίνεται αντιληπτό το τέλος του κόσμου με παιχνιδιάρικο τρόπο μέσα από το ποράδειγμα μιας συγκεκριμένης οικογένειας – με χιούμορ, χωρίς συναισθηματισμούς και με πολύ συγκινητικό τρόπο.

Μέσα από παραστάσεις εργαστηρίων, εξελίξεις θεατρικών έργων και θεατρικά αναλόγια, με συζητήσεις και διάλογο, θα μπορεί κάποιος να γνωρίσει το σύγχρονο θέατρο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης τον Απρίλιο μέσα από μια πολυήμερη παρουσίαση στο Theater Oberhausen σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Γκαίτε και το πρόγραμμα σπουδών Υποκριτικής του Folkwang Universität der Künste. Εκτός από τα πέντε βραβευμένα κείμενα, θα παρουσιαστούν και άλλα κείμενα που προέκυψαν στα πλαίσια του «New Stages South East».

Το έργο «Με το τέλος της μουσικής…» της Κύπριας θεατρικής συγγραφέως Μελίνας Παπαγεωργίου ήταν ανάμεσα στα κείμενα που επιλέγηκαν για να παρουσιαστούν στο φεστιβάλ στο Θέατρο Oberhausen. Το θεατρικό έργο δημιουργήθηκε στα πλαίσια μιας σειράς εργαστηρίων NSSE με τη θεματική «Ενοχή και ντροπή», τα οποία πραγματοποιήθηκαν στη Λευκωσία το 2021–2022 υπό την καθοδήγηση της Ulrike Syha. Το έργο αποτελείται από έξι ανεξάρτητες σκηνές οι οποίες πραγματεύονται ένα κοινό θέμα: τη βία.

Η Μελίνα Παπαγεωργίου θα συμμετέχει στο Φεστιβάλ «New Stages South East Festival» στο Θέατρο Oberhausen τον Απρίλιο, όπου το έργο της θα παρουσιαστεί σε μορφή θεατρικού αναλογίου.

Προκειμένου οι θεατρικοί συγγραφείς του προγράμματος «New Stages South East» να ενταχθούν μακροπρόθεσμα στο γερμανόφωνο θεατρικό σκηνικό, θα πραγματοποιηθούν πρεμιέρες τις σεζόν 2023/2024 και 2024/2025 στο Theater Oberhausen, στο Theater Essen και στο Nationaltheater Mannheim.