Franz Hillinger
Franz Hillinger, 30 Mart 1895’te Nagyvárad’da (eskiden: Avusturya-Macaristan) dünyaya geldi.
Birinci Dünya Savaşı bittikten sonra, Budapeşte Üniversitesinde mimarlık eğitimi siyasi nedenlerle yüksek öğrenimden men edilmesi nedeniyle engellendi. Bu nedenle Berlin’e gitti. Burada 1919 ile 1922 yılları arasında Teknik Yüksekokulda mimarlık eğitimi aldı. 1924’ten itibaren Gemeinnützige Heimstätten-, Spar- und Bau-Aktiengesellschaft (GEHAG) tasarım ofisinde yöneticilik yaptı. Bu dönemde birlikte çalıştığı kişiler arasında Bruno Taut ve Martin Wagner de vardı.
Franz Hillinger’in en önemli mimari eserlerinden olan ve 1928 ile 1930 yılları arasında inşa edilen, 2008 yılında UNESCO dünya kültür mirası ilan edilen Berlin’deki Carl Legien konut sitesi de aynı dönemde ortaya çıktı. Otuzlu yılların başında mimarlık doçenti ve Bruno Taut’un asistanı olarak Berlin-Charlottenburg Teknik Yüksekokulunda çalıştı. Nasyonal Sosyalistler iktidara geldikten sonra Franz Hillinger GEHAG’daki görevinden ayrılmaya zorlandı. Bruno Taut, 1937’de İmparatorluk Güzel Sanatlar Odasından men edilip mesleğini icra etme yasağı konulduğunda, bir yıldır yaşamakta olduğu Türkiye’ye taşınmaya karar verdi.
Kültür Bakanlığı İmar Dairesinde tasarım mimarı olarak çalışmanın yanı sıra, İstanbul Güzel Sanatlar Akademisinde ders vermeye başladı. 1940’tan 1943’e kadar Ankara Mimarlık Okulunu yönetti. Franz Hillinger, Bruno Taut ile yakın bir işbirliği yürüttü ve onun ölümünden sonra tüm projelerini tamamladı. Ellili yılların sonunda, Clemens Holzmeister tarafından tasarlanan meclis binası inşaatının ilerlemesini denetlemek üzere bir kez daha Ankara’da bulundu. Franz Hillinger sonunda ABD’ye göç etti ve burada 1971 yılında New York´ta vefat etti.
Ankara Atatürk Lisesi, 1937–40 (Bruno Taut ile birlikte)
Cebeci Ortaokulu, 1937–40 (Bruno Taut ile birlikte)
Birinci Dünya Savaşı bittikten sonra, Budapeşte Üniversitesinde mimarlık eğitimi siyasi nedenlerle yüksek öğrenimden men edilmesi nedeniyle engellendi. Bu nedenle Berlin’e gitti. Burada 1919 ile 1922 yılları arasında Teknik Yüksekokulda mimarlık eğitimi aldı. 1924’ten itibaren Gemeinnützige Heimstätten-, Spar- und Bau-Aktiengesellschaft (GEHAG) tasarım ofisinde yöneticilik yaptı. Bu dönemde birlikte çalıştığı kişiler arasında Bruno Taut ve Martin Wagner de vardı.
Franz Hillinger’in en önemli mimari eserlerinden olan ve 1928 ile 1930 yılları arasında inşa edilen, 2008 yılında UNESCO dünya kültür mirası ilan edilen Berlin’deki Carl Legien konut sitesi de aynı dönemde ortaya çıktı. Otuzlu yılların başında mimarlık doçenti ve Bruno Taut’un asistanı olarak Berlin-Charlottenburg Teknik Yüksekokulunda çalıştı. Nasyonal Sosyalistler iktidara geldikten sonra Franz Hillinger GEHAG’daki görevinden ayrılmaya zorlandı. Bruno Taut, 1937’de İmparatorluk Güzel Sanatlar Odasından men edilip mesleğini icra etme yasağı konulduğunda, bir yıldır yaşamakta olduğu Türkiye’ye taşınmaya karar verdi.
Kültür Bakanlığı İmar Dairesinde tasarım mimarı olarak çalışmanın yanı sıra, İstanbul Güzel Sanatlar Akademisinde ders vermeye başladı. 1940’tan 1943’e kadar Ankara Mimarlık Okulunu yönetti. Franz Hillinger, Bruno Taut ile yakın bir işbirliği yürüttü ve onun ölümünden sonra tüm projelerini tamamladı. Ellili yılların sonunda, Clemens Holzmeister tarafından tasarlanan meclis binası inşaatının ilerlemesini denetlemek üzere bir kez daha Ankara’da bulundu. Franz Hillinger sonunda ABD’ye göç etti ve burada 1971 yılında New York´ta vefat etti.
Ankara’daki Eserleri:
Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi, 1937–39 (Bruno Taut ile birlikte)Ankara Atatürk Lisesi, 1937–40 (Bruno Taut ile birlikte)
Cebeci Ortaokulu, 1937–40 (Bruno Taut ile birlikte)
Kaynaklar:
Nicolai, Bernd: Moderne und Exil. Deutschsprachige Architekten in der Türkei 1925–1955. Berlin 1998.
N. N.: Die aus „rassischen“ und politischen Gründen von der Technischen Hochschule Berlin vertriebenen Wissenschaftler. Yayın: TU Berlin (Yayıncı): 1799 – 1999. Von der Bauakademie zur Technischen Universität Berlin. Geschichte und Zukunft. Eine Ausstellung zum Anlaß des 200. Gründungstages der Bauakademie und des Jubiläums 100 Jahre Promotionsrecht an Technischen Hochschulen. Berlin 1999.
Nicolai, Bernd: Moderne und Exil. Deutschsprachige Architekten in der Türkei 1925–1955. Berlin 1998.
N. N.: Die aus „rassischen“ und politischen Gründen von der Technischen Hochschule Berlin vertriebenen Wissenschaftler. Yayın: TU Berlin (Yayıncı): 1799 – 1999. Von der Bauakademie zur Technischen Universität Berlin. Geschichte und Zukunft. Eine Ausstellung zum Anlaß des 200. Gründungstages der Bauakademie und des Jubiläums 100 Jahre Promotionsrecht an Technischen Hochschulen. Berlin 1999.
Goethe-Institut Ankara
2010
2010
