In “Wave and Smile” reconstrueert Arne Jysch het dagelijks leven van een Duitse soldaat in Afghanistan. In “Der nasse Fisch”, een bewerking van Volker Kutschers gelijknamige bestsellerroman, besteedt hij veel aandacht aan de bijzonderheden van Berlijn in de jaren twintig.
Von Stefan Pannor
IN HET KORT
Arne Jysch is in 1973 in Bremen geboren. Van 1995 tot 2000 studeerde hij animatie aan de filmacademie Konrad Wolf in Potsdam. Sindsdien werkt hij als storyboardtekenaar in Berlijn. Een van zijn projecten is het storyboard voor de verfilming van de bestseller Der Medicus. In 2012 verscheen zijn eerste stripboek Wave and Smile, dat een beeld geeft van het dagelijks leven van Duitse soldaten in Afghanistan.
DE Afgewezen film
Strips en film zijn voor Jysch nauw met elkaar verbonden: “Ik had Wave and Smile eerst als film in gedachten en stuurde een kleine presentatie naar filmproductiebedrijven”, vertelt hij. Nadat zijn idee was afgewezen, bezon hij zich op zijn vaardigheden als storyboardtekenaar en stuurde hij dezelfde presentatie naar stripuitgevers. Voor de uitwerking van zijn schetsen tot een stripverhaal maakte hij gebruik van de ervaringen van Afghanistan-verslaggever Julia Weigelt en diverse medewerkers van het Duitse leger. Dit hielp hem een zo realistisch mogelijk beeld van het land en de militaire operaties daar te schetsen – zonder zelf naar Afghanistan te zijn geweest.
EEN BIJZONDER WERK
Al tijdens zijn werk aan Wave and Smile maakte Jysch de eerste schetsen voor de stripbewerking van Volker Kutschers misdaadroman Der nasse Fisch over de jaren twintig. Met het oog op de beschikbare ruimte in zijn bewerking doorbrak hij de structuur van de handeling, kortte hij elementen in en maakte hij van het personage commissaris Gereon een ik-verteller. “Hij doet in de boeken zo mooi denken aan de klassieke roman en film noir, wat ik heel passend vond”, aldus de tekenaar. Daarnaast verwerkte hij er eigen voorkeuren in: uit de film – “genre à la Hitchcock of James Bond” – en uit Frank Millers stripreeks Sin City. Zo verweeft Jysch de Duitse geschiedenis met de Amerikaanse klassiekers uit dit genre.
Ook eigen voorkeuren verwerkte hij in zijn bewerking. Hier een stilistische verwijzing naar Frank Millers “Sin City”, een eerbetoon aan de film noir in stripvorm.
HET BELANG VAN RESEARCH
“Een jaar research, een jaar schrijven, een jaar tekenen”, zo beschrijft Kutscher zijn werk aan Wave and Smile. Voor Der nasse Fisch deed hij nog meer research: “Ik dacht dat een bewerking makkelijker was dan research doen voor een eigen verhaal. Een vergissing.” Jysch legde een uitgebreid beeldarchief aan, “van woninginrichting tot hutten, gebouwen en voertuigen”. Een bijlage bij de strip vermeldt meer dan twintig boeken waaruit hij aanvullende feiten heeft geput. Het resultaat is een reconstructie van het dagelijks leven in Berlijn tijdens de laatste dagen van de Weimarrepubliek die vooral in de weergave van straten, pleinen en het nachtleven levendig, kalm en geconcentreerd is.
IN EIGEN WOoRdEN
“Wat mooi is aan de stripbewerking van Der nasse Fisch, is dat we een publiek wisten te bereiken buiten het gebruikelijke lezerspubliek van strips. Ik was blij dat ik vooroordelen over de strip en de graphic novel nog verder uit de wereld kon helpen.”