Αναμνήσεις
Έλενα Χριστοδουλίδου

Η ζωή σε μια όχι μόνο μικρή αλλά και μοιρασμένη χώρα είναι μια ζωή μέσα στο διαρκές παράλογο που δύσκολα μπορεί το διαχειριστεί το μυαλό και η ψυχή. Ψάχνοντας τρόπους να σπάσουν τα τείχη, να επεκταθούν τα όρια, να απλώσουμε σε οτιδήποτε διαφορετικό, σημαντικό και ενδιαφέρον ανακάλυψα πως το Ινστιτούτο Γκαίτε Κύπρου ήταν πάντοτε μια όαση στήριξης, κατανόησης και ροής ενέργειας πέρα από τις διαχωριστικές γραμμές. Η συνεχής ανταλλαγή ιδεών, οι στιγμές συνεργασίας και κωδικών σκέψης έξω από το κουτί, ο επαναπροσδιορισμός της ενότητας, η αντιπαράθεση προσωπικών απόψεων και δημιουργία ειδικών θραυσμάτων κοινωνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων δημιουργεί μια εξαιρετική σχέση μεταξύ του Εγκωμίου Πολιτιστικού Κέντρου, του Ινστιτούτου Γκαίτε και της κοινωνίας. Το Εγκώμιο φιλοξενεί κυρίως παραστατικές τέχνες.

Μέσω συνεχούς διαλόγου και συνεργασίας το κοινό της Κύπρου είχε και έχει την ευκαιρία να γνωρίσει καλλιτέχνες από την Γερμανία. Η σημαντική χορευτική σκηνή της Γερμανίας κατέχει σημαντική θέση στις καρδιές της χορευτικής κοινότητας και του κοινού της τέχνης χορού στην Κύπρο. Οι ποικίλες και διαφορετικές προσεγγίσεις και θεματικές που απασχολούν τις προσκεκλημένες παραστάσεις των Γερμανών ή των ξένων καλλιτεχνών που ζουν στην Γερμανία απελευθερώνουν κοινωνικές δυναμικές αναδεικνύοντας τη σύμφυτη με την υψηλή τέχνη δημιουργική πολυπλοκότητα. Το Εγκώμιο Πολιτιστικό Κέντρο χτίζει γέφυρες χορού αλλά και διεθνείς συνεργασίες έχοντας πάντα δίπλα του το Ινστιτούτο Γκαίτε Κύπρου που γνωρίζει βαθιά να σέβεται και να στηριζει ένα κέντρο τεχνών στην Κύπρο τιμώντας την ανεξαρτησία του.