Η τοποθεσία ήταν τόσο θέμα τύχης όσο και υποχρέωσης, περιορισμός αλλά και ελευθερία ταυτόχρονα. Το Ινστιτούτο Γκαίτε υπήρξε σημαντικός πολιτιστικός χώρος και τόπος συνάντησης για άτομα από ολόκληρη τη χώρα όχι μόνο πριν τη διαίρεση του νησιού το 1974, αλλά και μετά το άνοιγμα τον οδοφραγμάτων το 2003 και την ένταξη ολόκληρης της Κύπρου στην ΕΕ το 2004. Εδώ, στην Πράσινη Γραμμή, κύριο μέλημα ήταν πάντοτε να αξιοποιείται ο χώρος ώστε άτομα και από τις δύο πληθυσμιακές ομάδες να μπορούν να δημιουργούν και να βιώνουν μαζί πολιτισμό.
Πολλά άτόμα έχουν επισκεφθεί, συνοδεύσει, στηρίξει και διαμορφώσει το Ινστιτούτο Γκαίτε τα τελευταία χρόνια. Ο Χριστόφορος Σάββα, ένας από τους πιο καταξιωμένους Κύπριους καλλιτέχνες, παρουσίασε εδώ την τελευταία του έκθεση. Κύπριοι σχεδιαστές θυμούνται ακόμα την έκθεση με σχεδιαστές κοσμημάτων από τη Γερμανία. Η καγκελάριος Angela Merkel επισκέφθηκε το ινστιτούτο το 2011. Στα πλαίσια των εορτασμών για τα 100 χρόνια Bauhaus μαζεύτηκε πλήθος αρχιτεκτόνων και φοιτητών αρχιτεκτονικής για να συζητήσουν με τον Φοίβο Πολυδωρίδη για τα έργα του. Ο τότε 93χρονος αρχιτέκτονας είχε σπουδάσει ο ίδιος με μαθητές της σχολής Bauhaus.
Αυτά είναι μόνο λίγα παραδείγματα από την 60χρονη ιστορία του ινστιτούτου. Ζητήσαμε από φίλους και φίλες, καλλιτέχνες, μαθητές και μαθήτριες και συνεργάτες μας, να μας διηγηθούν τις ιστορίες τους. Στην στήλη "60 Χρόνια Αναμνήσεις" παρουσιάζουν τις εντυπώσεις και τις αναμνήσεις τους από το Ινστιτούτο Γκαίτε στη Λευκωσία. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους συμφώνησαν να μας στείλουν τις αναμνήσεις τους. Ευχαριστούμε όμως και όλους όσους δεν μπορούν πλέον να μοιραστούν μαζί μας τις αναμνήσεις τους ή που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να εκφράσουν τις σκέψεις τους σε αυτό το σημείο. Χωρίς τους ανθρώπους και την ανταλλαγή μαζί τους δεν θα είχε νόημα το έργο μας˙ μόνο μαζί σας αποκτούν όλα νόημα και αξία.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ ιδιαίτερα σε δύο άτομα, χωρίς τη συμβολή των οποίων το ινστιτούτο δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα. Η Ute Wörmann συνέχισε να διευθύνει το ινστιτούτο ως αυτόνομο Κέντρο Γκαίτε στη δύσκολη περίοδο του κλεισίματος, χωρίς σχεδόν κανένας να παρατηρήσει ότι εκείνη την περίοδο δεν ήταν Ινστιτούτο Γκαίτε. Ο πρώην πρόεδρος του Ινστιτούτου Γκαίτε Klaus Dieter Lehmann αγωνίστηκε με επιτυχία για την επαναλειτουργία του Ινστιτούτου το 2011.
Το Ινστιτούτο Γκαίτε βρίσκεται στην Πράσινη Γραμμή μαζί με τον ΟΗΕ, το Σπίτι της Συνεργασίας και το Ίδρυμα Fulbright, σε μια τοποθεσία προσβάσιμη από άτομα από όλη την Κύπρο, όπου μπορεί να εκπληρώσει στο μέγιστο την αποστολή του: να προάγει τον πολιτιστικό διάλογο και να φέρει κοντά ανθρώπους. Για το μέλλον εύχομαι στο Ινστιτούτο να συνεχίσει να λειτουργεί με επιτυχία για άλλα 60 χρόνια στην Κύπρο, ξεπερνώντας πολιτιστικά σύνορα και φέρνοντας κοντά τους ανθρώπους. Η πολιτιστική σκηνή αναπτύσσεται συνεχώς και είναι εξαιρετικά ζωντανή και ελπιδοφόρα και το ενδιαφέρον για εκμάθηση Γερμανικών εξακολουθεί να υπάρχει.
Karin Varga
Διευθύντρια Ινστιτούτου
Τα τελευταία 60 χρόνια το Ινστιτούτο Γκαίτε Κύπρου συνεργάστηκε με πολλά άτομα. Οι συνεργασίες αυτές ήταν πολύτιμες και βρήκαν έκφραση μέσα από πολλές μοναδικές εκδηλώσεις. Σε αυτό το σημείο θα θέλαμε να εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας σε όλους όσους υπήρξαν καλεσμένοι μας, όσους μας υποστήριξαν, και όλους με τους οποίους συνεργαστήκαμε. Ζητούμε την κατανόησή σας, που λόγω έλλειψης χώρου δεν μπορούμε να αναφερθούμε σε όλους τους συνεργάτες ονομαστικά.
