Dichter

ಕನಸುಗಳು
ಆ ಕನಸು ಈ ಕನಸು... ಕನಸುಗಳು ಬೆರೆತು, ಬೆಸೆದು,
ಒಂದರಲ್ಲೊಂದು... ಎರಡೂ ಒಂದೇ ಅನ್ನೋಹಾಗೆ...
ಒಂದರಲ್ಲೊಂದು ಎರಡಿದೆ ಅನ್ನೋಹಾಗೆ.. ಕನಸುಗಳು.
ಹಾಗೆ ಹಾಗೇ ಕೈ ಕೈ ಹಿಡಿದು, ತುಟಿಗೆ ತುಟಿ.. ಮೈಗೆ ಮೈ..
ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮನಸ್ಸು ಕೊಟ್ಟು..

‘ಮುದ್ದು ಮಾಡು... ನನ್ನೇ ನೋಡು’ ಅನ್ನೋ ಅವಳ ಕನಸಿಗೆ
ಮುಗುಳು ನಗು ಅವನ ಕನಸು. ಕಣ್ಣತುಂಬ ಕನಸಂತೆ
ಅವಳನ್ನೇ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಅವನ ಸುತ್ತ
ಅವನಾಸೆಯಾಗಿ ಸುತ್ತೋ ಆಸೆ ಅವಳಿಗೆ. ಅವನ ಕನಸು
ಅವಳಾಗಿ, ಅವಳ ಕನಸು ಅವನಾಗಿ ‘ಅವನು’
‘ಅವಳು’ಗಳನ್ನೂ ಮೀರಿ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಕನಸಾಗಿ ಕನಸ
ಕಾಣತ್ತಾ.... ಕಾಣುತ್ತಾ....

ಕನಸುಗಳಿಗೆ ನನಸಾಗೊ ವ್ಯಾಮೋಹ.. ಸದಾ ಅವಳನ್ನೇ
ನೋಡುತ್ತ ಮುದ್ದಿಸುತ್ತ ಕಣ್ಣ ತುಂಬ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳೊ ಅವನ
ಕನಸಿಗೆ ಅವಳಾಳಕ್ಕೂ ಈಜೊ ಆಸೆ. ಅವಳಿಗೋ ಅವನ
ಸುತ್ತ ಗಿರಗಿರನೆ ತಿರುಗುತ್ತ ರೆಕ್ಕೆ ಬಿಚ್ಚಿ ಬಾಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಅವನ
ಮೇಲೆರಗಿ ಕೊಕ್ಕಿ ಕುಣಿಯುವಾಸೆ.

ಅವಳ ಮೈ ಮೃದು. ನವಿರು ರೇಶಿಮೆ ರೆಕ್ಕೆ ಪುಕ್ಕ ಬೀಸಿ
ಹಾರುವುದಕ್ಕೇ ಆಕಾಶದಗಲಕ್ಕೂ ಹರಡಿದ ಆಸೆಗಳ
ವಿಸ್ತಾರ.

ಈಜುವ ಕನಸು, ಹಾರುವ ಕನಸು ಹೊತ್ತು ಹೊರಡುತ್ತಾರೆ.
ಮೀನಾದರೆ ಅವನು ಹಕ್ಕಿಯಾಗುತ್ತಾಳೆ ಅವಳು. ಅವನು
ಆಳಕ್ಕೆ, ಅವಳು ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು
ಹೊರಡುತ್ತಾರೆ.
ಕಣ್ಣೂ ಮಿಟುಕಿಸದೆ ಅಲೆ ಅಲೆ ಮೇಲೆ ಫಳಫಳ ಹೊಳೆದು
ನೀರಲ್ಲಿ ನೀರಾಗಿ ಬೆರೆತು ಸರ ಸರನೆ ಸುಳಿದು ನೀರ
ನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಅವಳ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತ ಹುಡುಕುತ್ತ ಕನಸ
ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಾಳಕ್ಕೆ ಧುಮುಕುತ್ತಾನೆ ಅವನು.

ಅಷ್ಟಗಲ ಆಕಾಶದ ಆಚಿಂದೀಚೆ ಹುಡುಕಿದರೂ ಅವನಿರವಿಲ್ಲ.
ಮೈಮೇಲಾಡಿದ ಮೃದು ಸ್ಪರ್ಷ, ಉದ್ದುದ್ದ ಬೆರಳು ನುಡಿಸಿದ
ಮೋಹ... ಬಿಕೋ ಅನುವ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಜಾಗವಿಲ್ಲ.
ಕೆಳಗೆ ನೀರೊಳಗೆ ಸುಳಿವ ಅವನು ಆಕಾಶದ ಅವಳ ಕಂಡು
ಆಗಾಗ್ಗೆ ಜಿಗಿಯುತ್ತಾನೆ. ಅವಳು ಬಗ್ಗಿ ಬಂದು ಅಲೆಮೇಲೆ
ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಜೊತೆಗಿದ್ದ ಕನಸು. ಕೈಗೆಟುಕದ
ನನಸು. ನನಸಿನ ಘಳಿಗೆ, ಕನಸು ಒಡೆಯುತ್ತದೆ. ಈಗ
ಕನಸಿನ ನೆನಪಷ್ಟೆ.

ನನಸಾದ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಕನಸಾಗೋ ಆಸೆ.
ನನಸುಗಳು ಮತ್ತೆ ಕನಸಬೇಕಿದ್ದರೆ ಸಮುದ್ರ ಸೀಳಿ, ಭೂಮಿ
ಆಕಾಶಗಳು ಒಂದಾಗಬೇಕು.
ಆಗಬೇಕು!!

Träume

Zwei Träume: dieser und jener ... die sich verbinden,
verschränken ... nun in einander verwoben, als wären sie
eins. Träume. Einfach so: Hand in Hand, Lippe auf Lippe,
Körper an Körper, Seele zu Seele, einfach so. Oder so:

Über ihren Traum "Liebkose mich ... schau nur mich an,
bitte" muss sein Traum lächeln. Sein Verlangen, sich ihren
Traum vor Augen zu führen; ihr Verlangen, sich um seines
zu drehen. Sie als sein Traum, er als ihrer. Beide möchten
das Er und das Sie überschreiten, möchten selbst zu Träumen
werden, träumend ... träumend ...

Träume wollen wirklich werden. Sein Traum: sie nie aus
den Augen zu verlieren, sie hinter den Augen aufzubewahren.
Er will in ihrer Tiefe schwimmen. Sie träumt davon, ihre
Flügel zu spreizen, sich um ihn zu drehen, sie wieder zu
falten und ihn zu umarmen. Beim Tanzen wird sie ihn
vorsichtig picken. Ihr Körper ist weich, wie sanfte Seide
sind die Flügel, und die Sehnsucht weit wie der Himmel.

Mit ihren Träumen vom Schwimmen, vom Fliegen, brechen
sie aus. Wird er Fisch, wird sie Vogel. Sie suchen einander,
er in der Tiefe, sie in der Höhe.

Auf ihren Spuren taucht er ein. Kein Blinzeln, obwohl die
Wellen blenden. Wird eins mit Wasser und Traum. Am
Himmel hingegen gibt es ihn nicht. Das sanfte Erkunden
des Körpers, und wie die langen Finger das Verlangen
wecken. Kein Traum hat Platz an einem Himmel, der in
Stücken liegt.

Er schwimmt am Grund, und wenn er sie am Himmel
sieht, taucht er auf, versucht zu springen. Sie stößt herab
und dreht sich auf den Wellen. Träume von früherem
Beisammensein. Doch an der Wirklichkeit zerbrechen
Träume. Sie werden zur Erinnerung. Verwirklichte
Träume träumen davon, wieder Träume zu werden.

Bevor Fakten Träume werden können, sollte sich das
Meer geteilt haben. Dann kämen Himmel und Erde zur
Deckung. Nur auf diese Art kann es gelingen.

Übersetzung Ulf Stolterfoht

 

Biografie Mamta Sagar

Weitere Gedichte
ದುಃಖ /
trauer

ಹೀಗೊಂದು ಪುಟ್ಟ ಮೈ /
Ein sehr kleiner Körper