Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası

E. Egli ve R. Oerley'in de proje teklifleri olan, ancak Holzmeister'inkinin seçildiği yapı Emlâk ve Eytam Bankası için tasarlanmıştı. Henüz inşaat aşamasındayken bankanın kaynaklarının yetersiz kalması üzerine, kurulduğu sırada Ziraat Bankasının bir bölümünü işgal etmekte olan Merkez Bankasına devredilmiştir.

Bodrum ve zemin üzerine özgün durumunda üç katlı olan yapı üstten aydınlanan orta holün çevresine yerleşmiş mekânlardan oluşmuştur. Üst katlardaki çalışma alanları bu holün etrafındandır.

Tasarımcının diğer yapılarında izlenen özelliklerden simetrik düzen, anıtsal giriş, taş kaplama dış yüzeyler, eş büyüklükte yalın pencere dizileri ve ince bir bordürle biten gizli çatılı yalın kütle burada da görülmektedir. Merdivenli girişte geniş bir saçağın üstüne gelen üç orta aks, katlar boyunca bir girinti içine alınmış; böylece girişteki derinlik üst katlarda da sürdürülmüştür. Bu dikey girinti yatay konsol gölgeliği dengelemektedir. Taşıyıcılar üç kat yükseltilerek 1930'larda Batı'daki neo-klâsik yaklaşımın etkisiyle kamu yapılarında sık görülen üç açıklık ve iki ayaklı düzen sağlanmıştır. Cephelerde her aks dikey etkiyi artıran birer şeritle yanındakinden ayrılmaktadır. Öndeki girinti ve yan cephelerdeki mermerle kaplı iki kat yüksekliğindeki çıkmalar, yapının tekdüze görünümüne hareket getirmiştir.

Bol mermer kullanımı, masif ahşap mobilya, yalın çizgileriyle avizeler dönemin tipik özelliklerini yansıtmaktadır.