Over het leven van digitale nomaden
Als de wereld het betere kantoor is

Werken in een trein in Indië, vergaderen via Skype aan een strand in Thailand, elke week in een nieuwe stad van je vrijetijd genieten ...Zo ziet het leven eruit van rondtrekkende professionals en dat is mogelijk dankzij de nieuwe technologieën.

Von Aroa Fernández

Een laptop en een goede internetverbinding is alles wat Olga, Andrés en Elisa nodig hebben om te kunnen werken. Net als alle andere digitale nomaden hebben zij de kans gegrepen die de nieuwe technologieën bieden, om te werken en tegelijk de wereld rond te reizen. Olga is in 50 landen geweest, Andrés in 30 en Elisa in 24 (de doorreispunten niet meegerekend). Ze zijn gepassioneerde rondtrekkers die op een dag ontdekten dat ze dankzij het internet vanuit elke hoek van de wereld geld kunnen verdienen

Olga Maria Czarkowski had een voltijdse baan in een kantoor in New York. Maar omdat ze de arbeidsroutine snel beu was en geloofde dat ze meer van zichzelf kon maken, begon ze de pr-sector te verkennen. Ze organiseerde modeshows en benefietevenementen en werd geleidelijk een deskundige in sociale media. In 2013 waagde ze de grote sprong en richtte ze haar eigen onlinemagazine op. Uiteindelijk kon ze waarmaken waar ze altijd al van gedroomd had: reizen en zich in andere culturen onderdompelen. “De voorbije twee jaar heb ik als digitale nomade geleefd: Duitsland, Turkije, Zweden, Oostenrijk, Oekraïne ...”, zegt ze al dromend.

Veel moeite en planning

Een van haar laatste reizen bracht haar naar Spanje. Dat hing samen met een van haar andere projecten, Latinas Who Travel, een groep vrouwelijke globetrotters uit Latijns-Amerika. Voor hen organiseerde ze een reis door Spanje en Marokko van bijna een maand lang. Binnenkort trekt ze naar Indië, waar ze deelneemt aan een reis met 60 andere bloggers, die met de trein kriskras door het land zullen reizen.
 
Sommigen zien Olga’s leven misschien als een gelukkige samenloop van omstandigheden, maar in werkelijkheid vergt het veel moeite en vooral “veel planning”, verzekert ze. “Je moet heel goed nadenken over wat je talenten zijn en of je daarmee geld kunt verdienen. Of het nu is als grafisch ontwerper, redacteur, socialmediamanager, bedrijfsadviseur ... Het maakt niet uit, maar je moet wel goed weten wat je aan te bieden hebt.”

Tijdmanagement op maat en NAAR reislust

Als je het zo bekijkt, heeft Elisa Orellana het gemakkelijk. Ze is vertaalster en besloot vier jaar geleden (na een vaste job) om zelfstandige te worden. Dat liet haar toe om vrij haar tijd in te plannen en haar grote passie te volgen: reizen.
 
Tijdens een verblijf in de VS leerde ze haar levenspartner kennen en drie jaar geleden besloot het paar om als digitale nomaden te gaan leven. „Thailand, Maleisië, Cambodja, Indonesië, Singapore, Duitsland, Polen, Frankrijk, Groot-Brittannië, Ierland, Turkije, Israël, Denemarken, Kroatië ...“ In sommige van deze landen waren ze maar een paar weken, in andere bijna drie maanden – de maximale geldigheidsduur van een visum in de meeste landen.
 
“Toen we elkaar leerden kennen was mijn vriend circusartiest. Naargelang waar hij optrad, trokken we rond. Maar sinds hij van beroep veranderd is, trekken we op een andere manier de wereld rond en houden we wat meer rekening met onszelf. Zo blijven we ook eens wat langer in een land”, wat volgens haar ook de samenwerking met haar klanten ten goede komt

Geen thuis en ver van vrienden

Het leven als digitale nomade heeft haar een gevoel van ‘in de wereld zijn’ gegeven,  haar horizon verbreed en veel interessante contacten opgeleverd. Bovendien heeft ze geleerd om met minder spullen te leven en om toleranter en stressbestendiger te zijn. Toch geeft Elisa toe dat er naast deze leereffecten ook een negatieve kant is. “Het moeilijkste voor mij was om geen eigen thuis te hebben”, zegt ze. Daar komt nog bij dat je nooit in de buurt bent van familie en vrienden die je graag ziet. En het probleem met de taal kan ook soms frustrerend zijn.
 
Dat enthousiasme voor rondreizen heeft ook Andrés Navarro verleid om digitale nomade te worden. Andrés komt uit Sevilla en volgde een hogeschoolopleiding in film- en videoproductie. Hij wilde altijd al in het buitenland wonen. Na jobs in Sevilla en Mallorca vertelde hij in 2014 aan zijn moeder dat hij naar de Filipijnen ging. Van daaruit trok hij een jaar later naar Ierland en vervolgens naar Duitsland. Terwijl hij in die landen hier en daar een job deed, bouwde hij stap voor stap aan zijn eigenlijke project: het digitale tijdschrift Me voy al Mundo, dat intussen een belangrijk portaal is voor alle Spanjaarden die in het buitenland willen wonen en werken. Vandaag wijdt Andrés zich volledig aan dit project en kan hij er als digitale nomade ook van leven Momenteel is hij net in Cambodja aangekomen. Daar zal hij drie weken blijven en dan weer verder trekken naar de Filipijnen. Deze keer wil hij het land op een andere manier beleven. Hij kent het land, hij kent er zijn weg en heeft er al vrienden. Dat is voor hem zonder twijfel het beste aan dit trekkende leven: de vrijheid. Geen afspraken, geen chefs en daarbovenop nog de kans om steeds maar nieuwe plekken, mensen en culturen te leren kennen. En wanneer het verlangen opkomt om je familie en vrienden te zien, is er altijd het eerstvolgende vliegtuig om je naar hen toe te brengen.
 
Misschien keert hij binnenkort terug naar Madrid om zijn opleiding in mediatechniek voort te zetten. Maar tegelijk zegt hij: “Dat is een plan voor de toekomst, morgen kan alles alweer anders zijn.”