geef de microfoon door aan zij die de gevolgen van klimaatverandering reeds ondervinden
De Pass The Mic beweging

Voor zij die mij niet kennen, ik ben een witte, geprivilegieerde, vrouw wonende in België – een rijk West-Europees land. Ik ben me bewust van mijn privileges en zet deze in om op te komen voor zij die deze privileges niet ervaren.

Von Lola Segers

Ondanks mijn grote dankbaarheid voor het platform dat me als activist wordt aangereikt, vestig ik graag de aandacht op het feit dat het verhaal dat ik te vertel, slechts een verhaal is. Ik praat niet uit ervaring, maar uit een toekomstige bezorgdheid, en een actuele angst voor *MAPA-regio's en gemeenschappen die duizenden kilometers van mij verwijderd zijn. Voor mij is het een keuze om deze verhalen te vertellen en me hierrond te activeren. Er zijn echter zovelen die deze keuze niet hebben. Die geen verhaal vertellen, maar hun dagdagelijkse realiteit. Een realiteit van actuele angst en onzekerheid omdat de gevolgen van klimaatverandering hun leven reeds beïnvloedt.  

Meneer David Attenborough, geef de microfoon door.  

Daarom geef ik vandaag de microfoon door aan een andere beweging; de pass the mic beweging en een vertegenwoordiger hiervan; Danielle Sams. Danielle is een intersectionele, milieurechtvaardigheidsactivist die betrokken was bij de opstart van deze beweging. Ze maakte tijd vrij om me de waarden en normen als ook het belang van deze beweging toe te lichten.  

De beweging kent zijn oorsprong vorig jaar in November toen David Attenborough aankondigde zijn sociale media platform met 6,2 miljoen volgers te deactiveren. Attenborough, een Britse bioloog die bekend staat om zijn fenomenale natuurdocumentaires en een enorm invloedrijke stem in de klimaatbeweging kent, werd echter overspoeld met berichten en hashtags met de vraag zijn platform door te geven aan mensen uit MAPA-regio’s die minder gezien en gehoord worden en al decennialang getroffen worden door de klimaatcrisis.  

De impact van de stem van zij aan de frontlinie  

Danielle vertelde me dat Attenboruogh de microfoon nog niet heeft doorgegeven, maar dat hier nog steeds actie rond wordt gevoerd. De beweging heeft ondertussen niet stil gezeten en grote successen gekend in het samenwerken met andere organisaties om de stem van gemarginaliseerde groepen te verheffen en benadrukken. De stem van mensen die in ons huidige systeem vaak vergeten worden en veel moeilijker toegang krijgen - door discriminatie, tijd of kennis - tot plaatsen waar veranderingen aangebracht worden.  

Zowel in de politieke wereld als ook in de klimaatbeweging duiken steeds dezelfde gezichten op, gezichten die nog voor een lange tijd veiliggesteld zullen zijn van de gevolgen van klimaatverandering.

Deze privileges zijn machtig en kunnen gebuikt worden om zij die minder geprivilegieerd zijn mee op sleeptouw te nemen en ze te betrekken in het creëren van verandering. Daarnaast benadrukte Danielle ook dat het verheffen van de stemmen van zij die de effecten van de klimaatcrisis kennen, van fundamenteel belang is. “Laten we in plaats van assumpties te maken over wat nodig is om de klimaatverandering halt toe te roepen, luisteren naar zij die aan de frontlinie staan en exact weten wat hiervoor nodig zal zijn.”, adviseert Danielle.  

Alle hens aan dek 

Daarvoor hebben we iedereen nodig. De media moet een platform creëren voor MAPA-gemeenschappen als ook de urgentie durven onder ogen zien en deze verkondigen aan het grotere publiek. Er moet ruimte gecreëerd worden in ons politiek systeem voor een meer inclusieve versie van het verhaal. De klimaatbeweging en zijn populairste gezichten moeten een bredere stem creëren en regelmatig een stap opzij zetten om een ander aan het woord te laten. Als ook moeten mensen die buitengewoon belangrijk grondwerk verrichten en verbazingwekkende campagnes en initiatieven op poten zetten meer benadrukt worden.  

“Op het einde van de rit hebben we allemaal hetzelfde doel voor ogen, dezelfde dromen en idealen. En daarvoor moeten we een kapitalistische en kolonialistische denkwijze afleren en dat is niet altijd even vanzelfsprekend. Maar onthoudt - er is hoop en als we allemaal collectief blijven samen werken, dan komen we er wel.”, aldus Danielle.  

Met dit artikel sluit ik het derde seizoen van Blog, Engage, Act af en wil ik jullie alvast enthousiast maken voor het vierde seizoen waarin we zullen schrijven over ideeën vooruit. Stay tuned!  

*MAPA staat voor Most Effected People and Areas. De term wordt voornamelijk gebruikt om de gemeenschappen die het meest lijden onder de gevolgen van klimaatverandering zichtbaarder te maken. MAPA omvat alle gebieden in het Zuiden als ook gemarginaliseerde gemeenschappen die overal ter wereld kunnen wonen.