Gazi Eğitim Enstitüsü, Erkek Teknik Öğretmen Okulu

Gazi Eğitim Enstitüsü, Erkek Teknik Öğretmen Okulu

  • Yapım Yılı: 1943
  • Yeri: Beşevler, Ankara
  • Tasarım: Paul Bonatz

Erken Cumhuriyet Döneminde yerleşke biçiminde düzenlenmiş üç yüksek okuldan birisi olan Erkek Teknik Öğretmen Okulu, yönetim ve eğitim birimleri ile atölyeler olmak üzere başlıca iki bölümden oluşmaktadır. Alanın ortasında doğu-batı doğrultusunda konumlanan 150 metre boyundaki yönetim ve eğitim işlevlerini karşılayan blok, iki bölüm arasında belirleyici durumdadır. Bu bloğun kuzeyinde geniş bir avlunun üç tarafına büyük boyutlu atölyeler yerleştirilmiştir. Bazı atölyeler ise avlunun batısında ve kuzeydoğusundadır. Ayrıca ana yapının güneyinde yatakhane ve yemekhane blokları bulunur.

Yapı, bu dönemde etkili olan II. Ulusal Mimarlık anlayışının geleneksel Türk evi ile kurduğu bağın ilginç ayrıntılarını içermektedir. Ana yapının birinci katında, dikdörtgen biçimli eş büyüklükte derslikler yer alır. İkinci katta ise diğer katlardan farklı olarak dersliklerin bulunduğu uzun koridorun batısına beş cumba yerleştirilerek koridor hareketlendirilmiştir.

Ana kütlenin ön cephesi, dışa taşkın kütleleri ile simetrik bir etkiye sahiptir.  Eksende yer alan ana giriş, profilli taş çerçeve içine alınarak vurgulanmış; yine taş çerçeve içindeki birinci kat pencereleri ve iki yandaki dışa taşkın bölümlerin pencereleri, geleneksel Türk evlerinden esinlenildiği anlaşılan kare biçimli tepe pencereleri ile taçlandırılmış; en üstte ise kemerli pencerelere yer verilmiştir. Ana yapının avluya bakan kuzey cephesinde betonarme konsollarla desteklenen üç cumba dikkati çeker. Taş kaplı zemin kat dışında sıvalı olan kuzey cephe geniş bir saçak ile sonlanır.

Erkek Teknik Öğretmen Okulu yerleşkesindeki bütün yapıların taşıyıcı sistemi betonarme iskelettir. Ankara taşı ile kaplı yarım bodrum kat dışında bütün cepheler sıvalıdır. Girişlerin çerçeveleri ile ana yapının doğu cephesindeki cumba benzeri bölümün kaplamasında taş, dışa taşkın merdiven kovalarındaki pencerelerin kemerlerinde tuğla kullanılmıştır.

Goethe-Institut Ankara
2010