Edebiyat ve tiyatro, Güneydoğu Avrupa'da kültürel diyaloğun önemli bileşenleri arasındadır. Tiyatro ortamı, özellikle bağımsız tiyatrolar için sadece Covid 19 kriziyle birlikte zorlaşmadı. Özellikle bu dönemde oyun yazarlarının oyunlarını dramaturglara ve seyircilere sunabilecekleri alternatif yollara ihtiyaç vardır.
Konsept
Toplumsal değişimler, göçler, mülteci akımları, Covid-19 gibi pandemiler, Avrupa’nın entegrasyonu yolundaki gerileme, bölgesel uyuşmazlıklar ve popülist, milliyetçi rejimlerin her yerde var oluşu, çağdaş tiyatroyu etkiliyor mu? Tiyatro, olumsuz akımlara nasıl karşı çıkar ve (Avrupa’yı baz alan) sürdürülebilir bir sivil toplumun inşasına nasıl katkıda bulunur? Sahne oyunları, her türlü yanlışlığa, diğer edebi türlerden daha hızlı, doğrudan ve somut tepki verir gibi görünmekte, bu da şu anki içerik ve konuları sorgulamaya götürmektedir. Olay örgüsü nasıl kurulur, figürler ve desenler nasıl geliştirilir, seyirci hangi dramatik yükselen eylemleri görmelidir? Çağdaş tiyatro hangi formel ifade araçlarını kullanır? Hangi medya değişikliklerini (video, film, sosyal ağların kullanımı) deneyimler? Disiplinler arası yaklaşımlar, performans ve görsel sanatlarla ilişkiler ne durumdadır? Tiyatro kendini bilgilendirip aydınlatan bir kurum olarak mı yoksa bir eğitim kurumu olarak mı görüyor?
Katilian Ülkeler
Bosna-Hersek, Bulgaristan, Yunanistan (Atina/Selanik), Hırvatistan, Romanya/Moldova, Sırbistan, Kıbrıs.