Atlas of Mediterranean Liquidity

Atlas, suyun nasıl kullanıldığı, yaşam alanı olarak su, çevre kirliliği ve denizdeki felaketlerle ilgili soruları inceliyor. Geçmişte suyla olan ilişkimiz nasıldı, bugün nasıl ve gelecekten beklentimiz ne olabilir? Flora, fauna ve kıyı şeritleri nasıl değişecek ve bu bizi nasıl etkileyecek? Su kıtlığı bir arada yaşamamızı nasıl etkiler? Atlas, alternatif bakış açıları ve şaşırtıcı yaklaşımlar için alan açmanın yanında, hepimiz için hayati önem taşıyan bir unsur konusunda bizi diyaloğa davet etmek istiyor. Akdeniz bölgesi ve ötesindeki kültürel aktörler arasında bir ağ oluşturmayı amaçlıyor. Atlas, projeye katılan yerlerde gerçekleştirilecek olan çok farklı formatlardaki yerel etkinliklerle desteklenecektir.

“Bizlerden meydana gelen sular asla nötr değildir; akıntılar yoğun güç ve güçlenme ile yönlendirilir. [...] Suyun geçişleri ne mutlaka iyi huylu ne den mutlaka tehlikelidir. Bunlar daha ziyade marjinallik ve aidiyet hallerimizin maddi haritalarıdır.”

Astrida Neimanis, Bodies of Water: Posthuman Feminist Phenomenology, 2017

Bir kız, sevgili amcasına bir şiir atfeder, sesleri birbirine karışarak Kıbrıs’ın Kuzeybatı ucunda bulunan Akama burnundaki bir odadan, Kuzeydoğudaki Karpaz yarımadasının ucuna yol alır. Çamurlu bedenler, kumdan şekillenir ve yürümeyi, yüzmeyi ve sevmeyi öğrenir. Ve bir fotoğrafçı, gerçekliğin herhangi bir izdüşümden daha yılansı olarak kendini gösterdiği o kısacık anları yakalamak için adada gezerken, Eagle Baths nehrinin kıyısında bir su yılanı, suya girmeye hazırlanarak kendi bedenine dolanır.

Çekişme halindeki siyaset ve hafızanın arenası olan “şimdiki zaman”, Take us to the Water’de (Bizi Suya Götür) yeni olasılıkların dokusuna bürünür. Doğa, altyapı, vücut bulmuş deneyimler ve insan dışı etmenler, aidiyetin ve dışlanmanın şekillerini keşfetmek için hem somut hem mecazi olarak, su ve geçişleri hakkındaki ucu açık öykülerde birbirlerine bağlanır. Akışkanlığın imacı doğası, nüanslı ağların ve akışların haritalarının üretilmesi için kullanılan, Kıbrıs ile onu barındıran Akdeniz bağlamı arasındaki kompleks bağlantıları keşfeden bir araç haline gelir.

Bu akıntılarda dolaşmakla ilgili herhangi bir girişim, ideoloji ve tarihin yoğun mayın tarlalarında yürümeyi gerektirir. Bu haritanın da gösterdiği üzere, Kıbrıs’a yukarıdan ve en karanlık anında bakmak, iklim değişikliği ve çevresel felaketler gibi zamanımızın acil akımlarının, adanın diğer haritalarında da ağırlıkla mevcut olan, bizi ayıran çizginin üzerinden süzülmemizi mümkün kılacak yeni keşif araçları gerektirdiğini kabullenmenin yollarından biridir.

Kumdan yeni bedenlerin doğmasını sağlayan şeyler, aktivistlerin el değmemiş Karpaz boyunca yankılanan çığlıkları ve bir Akama’nın doğal rezerv statüsüdür. Onların kısa süreli varoluşlarının en iyi örneği, oraya özgü bitkilerin kenarlarına yapışan yağmur damlacıklarıdır- ozmos ve dönüşümün kırılgan dansıdır.

Stelios Kallinikou’nun fotoğrafları ve Korallia Stergedis’in şiirleriyle, haritayı farklı şekillerde keşfe davetlisiniz: Seçtiğiniz fotoğraflar eşliğinde şiirden bir alıntı dinlerken, ya da şirin tamamını dinlerken tüm fotoğraflara bakarak veya herhangi başka bir kombinasyonla çok parçalılığı kucaklamaya. Haritalama, çelişkili dürtüleri hiyerarşik olmayan bir biçimde kucaklayarak baskıcı savlara meydan okur ve vücut bulmuş yerleşiklikte vücut bulmuş yolları gösterir. Ortaya çıkan öykülerin sanatçıların ördüğü bağlantılarla olduğu kadar sizinle de ilgilisi var.