Yargıtay

Yapı, bodrum üzerine üçer katlı kütlelerin U biçim yapacak şekilde birleşmelerinden oluşmuştur. U’nun güney yönündeki ayağına dik olarak bir kütle saplanmaktadır. Önceleri kubbeli olması düşünülen silindirik yükseltisi ve üç yöndeki taşmalarıyla büyük avluyu ikiye bölen bir uzantı kütle yer almaktadır. Uzun bloklarda mekânlar uçlardaki balkonlu açıklıklardan aydınlanan koridorlar boyunca dizilmişlerdir.

Girişte merdivenle ulaşılan ve kirişlerle üstten bağlanan taş kaplama yüksek ayaklar düzeni yapıyı mimarın diğer bakanlık binalarından ayırıp Alman neo-klâsisizmine yaklaştırmaktadır. Bu ana cephenin yan kanatlarında, ortadaki dokuzar akslık bölümler birinci katın üzerine çıkma yapmaktadır. Çıkmalar üzerindeki pencereler, dikey yönde yivler arasına alınmışlardır. Pencere aralarının yivli düzeni yapının diğer kütlelerinde de görülmektedir. Holzmeister’ın, Devlet Mahallesi’ndeki bu son yapısının cephe ve kütleleri önceki bakanlık binalarına kıyasla girinti ve çıkmaları ve yivleriyle daha hareketlidir ve üzerinde daha çok uğraşılmış izlenimi vermektedir.

Yapıda malzeme kullanılışı mekânların önemine göre değişmektedir. Örneğin, iki katlı girişin zemini, tavana dek duvarları ve merdivenlerinin kapalı korkulukları beyaz mermerle kaplanmıştır. Mermerin bu denli fazla kullanımı soğuk bir etki yapmaktadır. Buna karşın yan kanatların koridorlarında karo, balkonlarda döşeme malzemesi olarak mozayik kullanılmıştır. Cephelerdeki pencere ve kapı çerçeveleri, girişteki ayaklar, subasman ve kütlelerin üst katının yaptığı çıkmalar Ankara taşındandır. Diğer yüzeylerde serpme sıva kullanılmıştır. Kırma çatı, kütlelerin yükseltilen korkuluk duvarları arkasında gizlenmiştir. Bodrum pencerelerinde karelerden oluşan ilginç demir korkuluk, mimarın aynı yıl tasarladığı Emlâk Bankası binasında da görülmektedir.